Help Oekraïne 18
D.J. Bolt/CERE
06-05-23
Graag informeren we weer over de situatie Oekraïne/Transcarpathia.
- Fotoverslag hulpverlening
- Stand van zaken
Fotoverslag hulpverlening
5 mei 2023
Beste broeders en zusters,
Het is ongelooflijk zoals de tijd vliegt voor ons gevoel. Als ik weer een nieuw verslag schrijf ben ik keer op keer verbaasd dat er alwéér een maand verstreken is, én dat de oorlog helaas nog steeds niet voorbij is. God staat nog steeds toe dat mensen in veel Oekraïense steden en dorpen in zeer moeilijke omstandigheden leven.
Mensen zeggen dat iedereen moet leren leven met de ontberingen van de oorlog, de voortdurende onzekerheid en angst, want ze weten dat hun huis op elk moment kan worden aangevallen.
In Transkarpatië is het nog steeds rustig, we danken God ervoor. Als ik thuis door de stad loop, vergeet ik vaak dat ik leef in een land dat in oorlog is. Maar dan denk ik ook aan de vele gezinnen die Transcarpathia ontvluchtten, de jonge mannen die niet meer naar huis kunnen, of die zich thuis schuilhouden om niet in dienst te gaan, de vele eenzame ouderen, gezinnen die worstelden met financiële problemen, het frequente luchtalarm en de angsten van de mensen die in gevaarlijke gebieden wonen.
We vroegen enkele vluchtelingen en -families om wat te schrijven over hun eigen situatie en gevoelens. Over hun belevenissen in de eerste dagen van de oorlog die zo'n diepe indruk op hen en ook ons hebben gemaakt.
We zullen die tijd nooit meer vergeten!
***
Deze moeder en zoon kwamen uit Charkov, waar nog steeds zware gevechten en verschrikkelijke bombardementen plaatsvinden. Na het uitbreken van de oorlog brachten ze twee weken door in een kelder. Een raket raakte het schoolgebouw naast hun woning en daardoor werd ook hun huis onbewoonbaar.
Op 8 maart 2022 kregen ze een kans om Charkov te verlaten. Ze weten niet wanneer ze weer naar huis kunnen terugkeren, en als dat eindelijk kan, wat hen dan thuis nog te wachten staat.
Ook dit jonge echtpaar kwam met hun dochter vanuit Charkov naar Transkarpatië. De moeder is pas 33 jaar en hun dochter zit in de derde klas.
De eerste dag van de oorlog staat in hun herinnering gebrand. Om vier uur 's morgens werden ze wakker van explosies. De weken die volgden waren vol van ellende. Ze schuilden lange tijd in de onderdoorgang van een metro, samen met vele duizenden andere mensen. Er was elektriciteit noch water. Winkels waren binnen een dag of twee helemaal leeg. Dat leidde tot grote paniek want er was vaak nauwelijks meer iets te eten.
Elke nieuwe dag waren de problemen groot. Vooral hun kleine meisje was bang, ze kreeg psychische problemen, begon helemaal te trillen. Het was heel moeilijk voor de ouders om dit aan te zien en te ervaren dat ze hun kind niet konden helpen, haar niet konden geven wat ze nodig had.
Ze waren allemaal erg bang.
Op 8 maart 2022 verliet deze man (55 jaar) de stad Sumi, samen met zijn gezin, vrouw, dochter, kleinkinderen, moeder en jongere zus. Zijn moeder en zus reisden al snel naar Tsjechië, de anderen daarentegen bleven in Oekraïne.
Zijn vrouw is ziek, gehandicapt en heeft constant hulp nodig. Hijzelf worstelt met verschillende ziekten, hartproblemen en hoge bloeddruk. Ondanks al deze problemen werd hij in april 2022 toch meegenomen om te vechten. Hij probeerde tevergeefs te bewijzen dat zijn vrouw en hij ziek waren. Maar omdat dit niet geregistreerd was, geloofde men hem niet.
Tijdens de gevechten werd zijn ziekte erger. Hoewel hij tijdelijk met verlof is uit het leger, kan hij toch weer op elk moment worden opgeroepen.
Inmiddels is zijn vrouw naar het buitenland gereisd voor verschillende operaties. En dat zonder haar man omdat hij het land niet mag verlaten en dus haar niet kan begeleiden.
Zo is het gezinsleven volledig verscheurd.
Ze kijken intens verlangend uit naar het einde van de oorlog.
24 februari 2022 was het begin van een verschrikkelijke tijd voor onze familie, schrijft een 62-jarige vrouw. Al op 28 februari 2022 werd het flatgebouw waarin ze woonden, volledig onbewoonbaar doordat een deel ervan werd getroffen door artillerie. Appartementen werden verwoest, deuren en ramen werden in hun kozijnen geblazen.
Maar zij danken God dat iedereen het overleefde.
Op 11 maart 2022 kregen ze een kans om hun appartement te verlaten. Haar dochter greep die kans aan en vertrok met haar gezin naar Transkarpatië. De echtgenoot van de vrouw wilde hun huis niet verlaten, en dus blijven zij achter. Echter hij overleed twee weken later, op 27 maart, aan hartproblemen, waardoor zij alleen achterbleef.
Toen zich een nieuwe gelegenheid voordeed om haar huis te verlaten, vertrok de vrouw naar haar kinderen in Transkarpatië. Ze kwam hier aan met praktisch niets, had nauwelijks te eten, en moest dus hier haar leven - en dat als oudere! – helemaal opnieuw beginnen.
Ze weten nog niet waar ze hun leven na de oorlog zullen voortzetten, maar beseffen dat het niet gemakkelijk zal zijn. Ze zullen helemaal opnieuw moeten beginnen omdat ze niets meer bezitten.
Een moeder is met haar zoontje naar Transkarpatië gekomen en huurt er een appartement. De moeder vroeg Attila om luiers, ze had nauwelijks middelen om die aan te schaffen. Dus zelfs basale zaken als het kopen van luiers kan al een probleem vormen. En zulke vluchtelingengezinnen met vergelijkbare problemen wonen er veel in Transkarpatië.
***
Jullie hulp betekent veel voor hen. Financieel, maar ook het besef dat er iemand is die aan hen denkt en klaar staat om te helpen in deze moeilijke tijden.
We blijven jullie vragen om voor ons te bidden, en dat er een einde aan de oorlog en al deze ellende mag komen. En dat mensen weer verder kunnen leven in vrede en veiligheid.
Ons harten zijn God dankbaar dat Hij jullie blijft motiveren om ons te helpen in deze barre tijd.
Dankbaar en met broederlijke liefde,
Jullie broeders en zusters in Transkarpatië
Stand van zaken
Weer een aantal verhalen 'uit het leven gegrepen'. Je wordt weer even meegenomen in de misère die zoveel 'gewone' burgers in Oekraïne ondervinden en waarin ze nog steeds gevangen zitten. Stel toch dat je eigen huis of appartement in één klap onverhoeds wordt verwoest, je álles kwijt bent. Een zwerveling op aarde bent geworden. En geen idee hebt hoe het verder moet …
In elk geval moet eerst die verwoestende oorlog voorbij zijn voordat er begonnen kan worden aan een nieuw begin, aan wederopbouw, een nieuwe toekomst.
Maar ook, in hoeveel gezinnen zal het leven nooit meer kunnen worden voortgezet zoals het vóór de oorlog was? Omdat geliefden aan het front zijn gesneuveld of omgekomen bij meedogenloze bombardementen op burgerdoelen?
Hoe grondeloos diep is het leed dat dit volk wordt aangedaan!
We zagen afgelopen donderdag president Zelenski plotseling een bezoek brengen aan Nederland. Een dappere man! Onder andere besprak hij de mogelijkheden om in het Internationaal Strafhof te Den Haag de russische oorlogsmisdadigers, met putin voorop, te berechten. Het zal wel de nodig juridische haken en ogen hebben maar het is van harte toe te juichen dat er nu al aandacht aan wordt gegeven en het voorbereid wordt.
Het was ook mooi dat bij onze dodenherdenking van de Tweede Wereldoorlog en gevallenen daarna, op deze dag óók aandacht kon worden gegeven aan slachtoffers van de actuele wrede oorlog op ons continent. Het leed van verleden en heden kent immers geen grenzen?
Na de Tweede Wereldoorlog werd in allerlei talen nadrukkelijk verzekerd dit Nooit Weer.
Maar (ook) in Oekraïne is dit diepe verlangen ijdel gebleken.
We wachten met spanning en gebed de komende voorjaars offensieven af. We smeken de Heere God die alle dingen regeert, of deze tot een rechtvaardige vrede mogen leiden.
Financiën
We hebben weer onze maandelijkse, 'the Monthly', kunnen overmaken. En daar zijn de broeders en zusters en vluchtelingen blij mee, zoals we konden lezen in het verslag.
We kunnen deze zomerperiode verder. Maar we houden wel de vinger aan de pols want de donaties houden de uitgaven niet meer bij.
Wilt u een actie starten t.b.v. de noodhulp, graag even overleggen met CERE zodat er geen verwarring ontstaat. Email: info@eeninwaarheid.info.
CERE - Charitas Evangéliumi Református Egyház
Giften kunnen worden overgemaakt op
NL88RBRB0827785585 Diaconie De Gereformeerde Kerk Opeinde eo.
Vergeet niet te vermelden Oekraine.
Vertalingen: DJB