Generale Synode Dalfsen 2024 - Openingswoord
F.W. Velthuis
Zaterdag 13 januari 2024 te Dalfsen
Zingen: 33: 1, 2
Schriftlezing: 1 Koningen 6: 1-14
Weleerwaarde en eerwaarde broeders afgevaardigden, broeders en zusters,
De generale synode van Lutten heeft DGK als roepende kerk aangewezen voor de volgende generale synode. Aan mij de eer, als preses van de kerkenraad, deze te openen.
Wij hebben zojuist een bijzonder en heel indrukwekkend Bijbelgedeelte gelezen: de tempelbouw van de wijze koning Salomo uit 1 Kon. 6. Als je die hoofdstukken nog eens terug leest, dan raak je onder de indruk van dat grootse bouwwerk. Wat een opdracht en wat een klus! Wat moet die tempel indrukwekkend voor dat kerkvolk uit die dagen zijn geweest. Wat zal het een uitstraling naar buiten toe, naar de omgeving hebben gehad.
En wat een gigantische afmetingen had dat tempelcomplex van koning Salomo.
Gezien de afmetingen zoals we die lezen in vers 6, moeten we denken aan een gebouw van ongeveer 30 x 10 meter en 15 meter hoog met verschillende etages. En dan nog al die zalen er omheen. Wat moet dat imponerend zijn geweest!
Indrukwekkend dit Huis van God. Een gebouw vele malen groter dan ons kerkgebouw hier.
Bij die bouw moesten voor alleen al de fundering allerlei grote stenen uit het bergland naar Jeruzalem worden gerold. Ook gehouwen stenen uit bergrotsen. En mooi en duurzaam Ceder- en Cypressenhout van de Libanon gehaald. Koperen staanders gemaakt. Veel elementen van de tempel moesten met goud overtrokken worden.
En dan te bedenken dat grote aantal werkers aan dit huis; 30.000 man die in dienst kwamen om de tempel te bouwen, verder 70.000 lastdragers en 80.000 steenhouwers. En gelukkig!, er waren ook 3300 man die aan dit project leiding gaven.
Wat een gemeente was dit én wat zullen zij ook de gemeenschap, de geloofsgemeenschap ervaren hebben om zo samen te bouwen aan de tempel. Om in gezamenlijkheid en gemeenschappelijkheid, één van geest te mogen bouwen aan één gezamenlijk doel.
Ouderen en jongeren samen vormden zo een gemeenschap bij deze immens grote klus.
‘Schouders eronder en aan het werk’ zullen zij vaak gedacht hebben.
Was deze bouw van de tempel ook niet een zaak die zij in geloof én uit geloof deden?
Deze concrete de vraag moeten wij ook aan onszelf stellen; Hoe staat het er met ons vandaag voor? Zijn wij ook bereid om in onze tijd ons zo in te spannen voor onze taken in de gemeente?
Ons geloof, ’t is vaak zo wankelmoedig. En wat kan geloof in het kerkelijke leven, en ook in het persoonlijke leven, soms zo veel moeite geven. Moeite vanwege onze zonden en tekortkomingen, waardoor wij in ons leven niet altijd die rechte en opgaande lijn zien van het dichter naar Christus groeien. Dat kan strijd met zich meebrengen. Persoonlijke worstelingen en innerlijke strijd.
Maar strijd was er ook al in de tijd van de tempelbouw. En denk aan de kerkgeschiedenis, ook strijd. Strijd is er, kijk maar om u heen. Strijd, die zal ook altijd blijven …
Maar wie in geloof leeft én volhardt in Jezus Christus die mag in die strijd leven vanuit Zijn redding, een leven in overwinning.
Weet u, wij mogen dan telkens weer terug naar Hem die ons gezonden heeft. Christus, de Redder. Wij hebben het onlangs, drie weken geleden nog weer mogen herdenken en vieren met de geboorte van Gods Zoon. De eeuwige Redder die ons redt.
Jozef van Maria kreeg dit ook in een droom te horen: Mattheus 1: 22 e.v.
‘Dit alles is geschied opdat vervuld werd wat door de Heere gesproken is door de profeet, toen hij zei: Zie, de maagd zal zwanger worden en een Zoon baren, en u zult Hem de Naam Immanuel geven; vertaald betekent dat: God met ons’.
De engel verwijst hier naar de profeet Jesaja, Jes. 7: 14.
God met ons. Immanuel. Ook met u, broeders afgevaardigden. Hij komt maar niet zo af en toe even bij u kijken hoe het gaat tijdens de zittingen van de synode. Hij komt maar niet even langs om polshoogte te nemen of het hier lekker loopt. Nee, Hij komt voor eeuwig, om eeuwig bij u te zijn.
Immanuel, God met ons. Wat een geweldige belofte.
En deze belofte krijgt ook zijn vervulling. En zie, Ik ben met u, al de dagen, tot de voleinding van de wereld. Het zijn de laatste woorden van de Heere Jezus hier op aarde, Matheus 28, het allerlaatste vers. Dit is Zijn boodschap voor ons: ‘Ik ben met u, de Immanuel -, alle dagen, tot de voleinding van de tijden’.
Het is geen woord teveel. Hij doet het echt. Hij is ons niet vergeten en zal ons niet vergeten. Hij is met ons, Hij is met u en blijft met ons en met u. Onder alle omstandigheden. Nu en altijd.
Echt onder alle omstandigheden.
Want zonden en tekorten zullen ook in synodevergaderingen aanwezig zijn. Zonde en zwakheid bij een ander is altijd zo gemakkelijk aan te wijzen, en zondigen zal op deze aarde ook niet ophouden. Maar onze Redder blijft trouw Zijn reddingswerk uitvoeren tot aan de voleinding, totdat Hij Zijn kinderen heeft gebracht op een aarde waar alles nieuw zal zijn.
God heeft zijn kerk bestemd voor een toekomst ‘die geen oog heeft gezien en geen oor heeft gehoord’.
Die toekomst gaat ons verstand verre te boven.
Broeders afgevaardigden,
De samenroepende kerk van Dalfsen heeft de beide classis gevraagd broeders aan te wijzen die met last en volmacht hier aanwezig zijn. U bent door uw classis gezonden naar de generale synode van Dalfsen 2024. Voor de één wellicht de eerste keer, voor de ander misschien wel de 2de, 3de of zelfs de 4de keer.
Zoals gezegd, de kerk van Dalfsen is aangewezen als samenroeper van deze synode in 2024. Het nieuwe jaar is nog slechts dertien dagen oud en de synode staat al klaar in de startblokken! Wij zijn voortvarend te werk gaan. De aanleiding is, mede door de besluitvorming van het GKN kerkverband, om te komen tot kerkelijke eenheid. U wacht een zware taak met grote verantwoordelijkheid.
Spannend? Is het in de kerk niet spannend? In de kerk is het inderdaad altijd spannend door de verwachting die zij heeft.
Verwachten wij de HEERE Jezus niet? Hij komt, maar wanneer zal dat zijn? En hoe zal dat zijn?
Inderdaad spannend! Maar het vraagt ook onze in-spanning. ‘Beijvert u des te meer om uw roeping en verkiezing waar te maken, want als u dat doet zult u nooit struikelen’, zegt 2 Petr. 1: 10.
Gezamenlijke inspanning geeft dubbele kracht!
Broeders afgevaardigden,
Wij zijn dankbaar en blij u hier te mogen ontvangen in ons kerkgebouw. In 2019 hebben wij dit pand aangekocht en in de maanden erna helemaal omgetoverd tot een eigen kerkgebouw.
U gaat hier geschiedenis schrijven: het is namelijk de eerste generale synode van welk kerkverband dan ook die ooit in Dalfsen is gehouden. Namens de kerk van Dalfsen mag ik u dan ook van harte welkom heten in ons kerkgebouw.
Dalfsen kwam afgelopen voorjaar landelijk in het nieuws. Grootschalig onderzoek had namelijk aangetoond dat het in Dalfsen goed vertoeven is. Nergens in Nederland wonen zo gelukkige mensen als in Dalfsen. Het woon- en werkklimaat, de groene omgeving, het landelijke gevoel, bossen en landgoederen, veiligheid en winkels … nergens beter dan in Dalfsen. Wij laten andere gemeenten ruimschoots achter ons!
Wel een beetje sneu voor die mensen die nog steeds geloven dat er niets boven Groningen gaat …
Wij begonnen met 1 Koningen 6. Kerkbouw ten tijde van koning Salomo. God heeft met een belofte zich aan zijn volk verbonden. 1 Koningen 6: 13. ‘Wanneer jullie bouwen naar mijn bepalingen, zegt de HERE ‘dan zal ik in jullie midden wonen, de Immanuel - en Ik, zegt de HERE zal mijn volk niet verlaten’.
En die belofte geldt ook voor ons vandaag, voor u, broeders afgevaardigden.
In het Kloporgel, hier voor in de kerk, staat die mooie tekst gegraveerd uit psalm 150: 'Al wat adem heeft looft de HEERE’. Laat dat voor u, broeders werkelijkheid mogen zijn bij al uw werk dat wacht. ‘Looft de HEERE’. Dat God de lof krijgt die Hem toekomt.
‘Hij die de gemeente bouwt is God’, zegt Hebr. 3: 4B.
Christus is getrouw over Zijn huis, over zijn kerk en over het kerkverband; Zijn huis zijn wij, als wij tenminste de vrijmoedigheid en de roem van de hoop tot het einde toe onwrikbaar vasthouden.
Wat een opdracht én een geweldige belofte voor u en voor ons allemaal.
Hiermee verklaar ik de Generale Synode van Dalfsen 2024 van De Gereformeerde Kerken voor geopend.
'Al wat adem heeft looft de HEERE’, laten wij van die lof samen zingen uit Psalm 33: 8:
‘Laat ons des HEREN lof ontvouwen. In Hem verblijd zich ons gemoed, omdat wij op zijn naam vertrouwen’.
Dank u wel!