Signalen 127
R. Sollie-Sleijster
12-06-21
Verontruste predikanten publiceren verklaring over koers CGK
RD 9-6-2021`
Verschillende predikanten (CGK) hebben elkaar vanuit verontrusting over de ontwikkelingen rond het Schriftgezag opgezocht. In een “Verklaring van gevoelen” roepen zij op tot bezinning en gebed.
De vier predikanten, ds. J.M.J. Kieviet, prof. dr. A. Baars, dr. C.P. de Boer en ds. A.A. Egas hebben deze verklaring aan alle christelijke gereformeerde predikanten en kerkenraden toegezonden. Wie zich in de verklaring herkent, kan zich aanmelden voor een bijeenkomst op 18 september in Amersfoort. Voor gemeenten is een handreiking opgesteld ter bespreking.
De spanningen binnen veel CGK gemeenten lopen vanwege het openstellen van de ambten voor vrouwen hoog op. Ook zijn er verschillende kerkenraden die inmiddels eigenmachtig en tegen de kerkorde in zijn overgegaan tot het bevestigen van vrouwen. De onderliggende oorzaken zijn volgens de predikanten hoe we de Heilige Schrift verstaan en welke hermeneutiek, welke uitleg van de Bijbel, wordt gehanteerd. Zij krijgen verontruste vragen van gemeenteleden. Er is verontrusting in brede kringen van predikanten en gemeenten. Het gezag van de Schrift is in het geding, niet slechts de vrouw in het ambt. Daarvan willen zij de kerken bewust maken.
Het stuk is niet bedoeld als discussie met de synode, en ook spreken zij niet voor Bewaar het Pand. De broeders willen de mensen nader toerusten. Zij hopen dat de synode zich volgend jaar in lijn met de besluiten uit 1998 en 2001 zal uitspreken.
Met vrouwelijke ambtsdragers hebben de CGK ‘geen bestaansrecht’ meer om een afgescheiden kerk te zijn. De grondslag van Schrift en belijdenis is dan weg. Zo’n plurale kerk verschilt niets meer van bijv. de Protestantse Kerk in Nederland. De predikanten roepen met het document de kerken met klem op om vast te houden aan Schrift en belijdenis.
’Tucht’ is negatief vanwege ons verzet tegen de Bijbel
ND 26-5-2021
In een artikel in het ND van 21 mei jl. schrijft Yme Horjus: Het woord ‘tucht’ komt niet meer voor in de concept kerkorde van de fuserende Gereformeerde Kerken vrijgemaakt en de Nederlands Gereformeerde Kerken. Dat iets in de Bijbel staat, is voor veel kerkleden geen steekhoudend argument meer. Tucht uitoefenen wordt dan heel lastig. Men ervaart ongemak bij dat woord en kerkenraden voelen zich zo verlegen bij de tucht, dat de kerkorde niet meer zou aansluiten bij de praktijk.
In een ingezonden schrijft Aad van den Bos, emeritus predikant PKN, naar aanleiding hiervan dat dit voortkomt uit het besef dat veel kerkleden de zaak waarvoor dit woord staat, niet meer aanvaarden. Horjus doet immers de forse uitspraak dat de weerstand tegen het woord ‘tucht’ zit in het feit dat mensen vinden dat bij tucht de persoonlijke autonomie in het geding is. Van den Bos denkt dat hij de spijker op de kop slaat. Velen hebben er moeite mee zich door een hogere instantie iets te laten gezeggen. Discussies over wat goed en kwaad is in de kerken geven er blijk van. Ook waar het gaat over wat waarheid en wat dwaalleer is. Voor velen is wat zij persoonlijk vinden en voelen de norm geworden.
Echter voor christenen is de norm Gods gebod en het evangelie van zijn Koninkrijk in de Bijbel.
Een tuchtcommissie in de sport komt in actie als er iets gebeurt wat niet in de haak is. Dat wordt geaccepteerd, want het is immers samen afgesproken (bepaalde spelregels). Maar in de kerken gaat het om verboden van God, niet over een afspraak tussen Hem en de kerkleden. Dat heeft Hij autonoom bepaald. Daarin zit het grote verschil tussen de spelregels voor een club en Gods geboden voor de kerk.
Het woord ‘tucht’ heeft in de kerken een negatieve gevoelslading gekregen. Dat is vanwege de onenigheid over de duidelijkheid en relevantie van de Bijbelse geboden. Maar vooral vanwege het verzet tegen het gezag daarvan, zo sluit de predikant zijn ingezonden af.