Ethiek

In de pers

Signalen



Aanmelden GRATIS nieuwsbrief

Naam:
E-mail:



printen

mailen

Signalen 113

 

R. Sollie-Sleijster

14-11-20

 

De koers van Schoep – ’n Nieuwe koers van de Nederlandse zusterkerken?

Kompas – oktober 2020

 

Tijdens de buitenlandweek van de GKv werd ds. Ferdinand Bijzet (emeritus-predikant van de Vrije Gereformeerde Kerk in Kaapstad) door een afgevaardigde van de Presbyterian Church of Brazil gewezen op de koersverlegging naar de Wereldraad van Kerken (WRK). DKE en CCS (Deputaten Kerkelijke Eenheid van de GKv en de Commissie voor Contact en Samenspreking van de NGK) hebben in hun rapport verklaard contacten ‘last but not least’ richting de belijdenisloze WRK aan te willen gaan. Vooral het ‘last but not least’ werd als schokkend ervaren.

De deelnemende lidkerken van de WRK zeggen allemaal dat zij de Bijbel als uitgangspunt hebben, maar het is wel een Bijbel die op allerlei manieren vrijblijvend uitgelegd en toegepast kan worden. Veel lidkerken aanvaarden geen kerkelijk gezag of vaststaande geloofswaarden (dogma's).

 

Ds. Bijzet roept de ‘Open brief’ van 31 oktober 1967 in herinnering. Opgesteld door ds. Berend Schoep en aanleiding tot het ontstaan van de NGK. Aan Schoep is door de laatste GKV synode eerherstel verleend, hij zou ten onrechte weggestuurd zijn van de GS Amersfoort-West in 1967,  omdat hij de binding aan de gereformeerde belijdenis ter discussie stelde.

Ds. Bijzet vraagt:

 

Is het nu op de synode Goes niet de weg van ds. Schoep die gekozen wordt, weg van het klein vaderlands gedoe en op naar de wereldkerk? Schoep zelf onttrok zich korte tijd later aan de GKv en sloot zich aan bij de linkervleugel van de synodaal-gebonden gereformeerde kerken. Schoep koos bewust voor een fundament met een schraal gronddogma waarin veel vrijheid, vrijblijvendheid en vrijzinnigheid werd toegelaten. Dat was zijn ideologie!

 

Ds. Bijzet:

 

Spreekt het huidige rapport op de tafel van GS Goes niet dezelfde taal als de Open Brief?

Natuurlijk weten de opstellers van het rapport dat veel broeders en zusters deze verandering niet kunnen meemaken, zij verlieten en verlaten de GKv.

Ook veel zusterkerken hebben de correspondentie al verbroken, en het lidmaatschap van de GKv bij de ICRC is opgeschort.

En de GKv? Hoe reageren zij? Ach, op dezelfde manier als ds. Schoep destijds: als die verontruste kerkleden niet met ons willen samengaan, dan moeten wij maar zonder hen verder gaan.

 

Triest!

 

De afgevaardigde van de Zuid-Afrikaanse kerken, dr. Douw Breedt, las de volgende morgen over Simson, hoe hij verblind werd aan het einde van zijn leven. Waarom? Omdat Simson tijdens zijn optreden als richter telkens last had gehad van een grote blinde vlek. Hij vroeg niet naar Gods wil en luisterde niet naar Gods Woord.

Zo vraagt de predikant zich af of de GKv de laatste jaren ook niet steeds meer verblind is door het afschalen en uitdunnen van de leer van de kerk. Het kompas wijst geen duidelijke koers meer aan, zal dit niet tot schipbreuk leiden?

 

Rapport: https://lv-gs2020.nl/gkv/beleidsrapporten-gs-2020/, onder 41.

Kompas: kerkelijk magazine van de VGKSA (Vrije Gereformeerde Kerken van Zuid-Afrika)

 

Kritiek op identiteitsverklaringen raakt aan kern van grondwettelijke vrijheden

RD 11-11-2020

 

We lezen in een hoofdredactioneel commentaar over het deze week losgebarsten debat over identiteitsverklaringen van reformatorische scholen. Beide partijen, seculieren en refo’s, spreken een verschillende 'geloofstaal' en dat maakt het moeilijk, zo niet onmogelijk, om tot elkaar te komen.

 

De seculiere meerderheid ziet begrippen als ‘homoseksualiteit’, ‘homoseksuele identiteit’ en ‘veilig klimaat’ als één onlosmakelijk geheel. Wie homoseksueel geaard is wil die identiteit tonen en cultiveren, één of meer seksuele relaties aangaan met personen van hetzelfde geslacht en mag daarin door ouders/docenten wel aangemoedigd maar niet ontmoedigd worden. Dit laatste is overtreding van de grote ‘wetten’ van de moderne samenleving en zorgt voor een onveilig klimaat.

 

Reformatorische en grote delen van de evangelische gemeenschap vullen die begrippen anders in. Homoseksuele geaardheid mag vanouds niemand verweten worden, maar het aangaan van seksuele relaties met mensen van hetzelfde geslacht wordt op grond van gewetensvol lezen van de Bijbel nadrukkelijk afgewezen.

 

De denkwerelden lopen ver uit elkaar. Kan onze samenleving zulke diepgaande verschillen van opvattingen verdragen? Voorvraag daarbij is: van wie zijn de scholen in ons land? In ons land gaat het om scholen die door de ouders zijn opgericht. Niet de scholen leggen hun normen op, maar de ouders hebben vanuit hun levensovertuiging een school gestart voor hun kinderen. Als politici en maatschappelijke krachten de aanval openen op identiteitsverklaringen die pogen na te spreken wat de Bijbel zegt over man-vrouwverhoudingen, dan dringt men aan scholen én ouders een levensovertuiging en Bijbelexegese op die in strijd zijn met hun diepste overtuigingen. En zo worden vrijheid van godsdienst, van onderwijs en ook die van meningsuiting fors geweld aangedaan.

 

Het commentaar sluit af met  de woorden van SGP’er Van der Staaij:

 

‘Scholieren verdienen een veilige school en scholen moeten de vrijheid hebben om de klassiek-christelijke opvattingen over huwelijk en seksualiteit te vertolken. Dit moeten we niet tegen elkaar uitspelen, maar bij elkaar houden.’

 

GKV/NGK openen weg naar PKN

RD 31-10-2020

 

Recent werd op een gezamenlijke vergadering van het Teams-overleg tussen GKv en NGK het besluit genomen de kansel open te stellen voor predikanten uit de PKN.

Weliswaar wordt het geen ‘globale overeenkomst’ (zonder enige drempel), want dat is niet passend vanwege het plurale karakter van de PKN. Voorafgaand dient de gemeente op de hoogte te worden gesteld van het plan van de kerkenraad om zo’n predikant uit te nodigen. Gesteld wordt dat de PKN een ‘verwant’ kerkverband is met ook gereformeerde wortels, ‘waarbij vragen te stellen zijn bij de manier waarop die verworteling wel en niet zichtbaar is en hoe die bewaakt en gevoed wordt’.

De rapporten worden later dit jaar voorgelegd aan de gezamenlijke (plenaire) vergaderingen van GKv en NGK, waarschijnlijk als hamerstukken, al kan desgevraagd e.e.a. nog worden besproken.

 

Relatie GKV/NGK en CGK flink onder druk

RD 31-10-2020

 

‘Eenheid lijkt verder weg dan ooit’, zo constateren de afgevaardigden op de gezamenlijke zitting van NGK en GKv. Toch zijn predikanten van de CGK welkom binnen NGK en GKv. In principe kunnen kerkenraden in de GKv en NGK een predikant uit de CGK beroepen. Wel zal de ontvangende classis vooraf nader kennismaken met de beroepen predikant, in aanwezigheid van deputaten predikantszaken.

 

De contacten met de CGK lopen steeds moeizamer. De vragen rond de (nieuwe?) hermeneutiek geven de meeste moeite. Het gesprek daarover kon niet op een constructieve manier worden gevoerd. Den Heijer, voorzitter van deputaten eenheid van de CGK, ziet oorzaken aan beide kanten.

Enerzijds het besluit van de CGK rond de vorming van een Gereformeerde Theologische Universiteit en de afvaardiging van niet-CGK-ambtsdragers naar meerdere vergaderingen.

Anderzijds het besluit van de GKv rond vrouw en ambt: ‘Een besluit dat bij een behoorlijk deel van de CGK grote zorg geeft.’ Dit laatste onderwerp is binnen de CGK onderwerp van intensieve bespreking.

 

(De bespreking van de dossiers ‘vrouw en ambt’ en ‘kerkelijke eenheid’ schuiven door naar volgend voorjaar, zo werd onlangs gemeld door het moderamen van de CGK-synode, terwijl op 24 en 26 november digitaal over de andere dossiers vergaderd zal worden.)