Ethiek

In de pers

Signalen



Aanmelden GRATIS nieuwsbrief

Naam:
E-mail:



printen

mailen

Signalen 82

 

R. Sollie-Sleijster

23-03-19

 

Klaver niet nieuw en niet fris

RD 13-03-2019

 

Het extreem linkse gedachtegoed herleeft onder GroenLinks. Niet verwonderlijk dus dat zelfs Hamas moslims oproept op deze partij te stemmen. Destijds in 1994 werd de partij al extreemlinks genoemd. De splinterpartij van toen is in de loop van de tijd uitgegroeid tot een meer progressief-liberale partij. Haar radicale standpunten wat betreft klimaat, asiel en de multiculturele samenleving verzachtten en de partij werd een alternatief voor de grijze PvdA. De partij kreeg in 2017 zeventien zetels, maar weigerde zich te voegen in het asielbeleid bij de kabinetsformatie. Zo kwam ze in de oppositie terecht.

 

Pensioenen

Klopt het dat onder ‘de nieuwe frisse leider’, Jesse Klaver, GroenLinks afstand heeft genomen van haar radicale standpunten?

In zijn boekje ‘Tegen het economisme’ gaat Klaver nog verder dan ‘extreemlinks’ van voorheen.

Onder Femke Halsema was de partij vóór pensioenhervormingen, want jongeren mochten niet de dupe worden. Maar nu is de partij 180 graden gedraaid en heeft zich aangesloten bij het FNV-SP-50plus-kamp, dat slechts kiest om niet te korten op pensioenen. Door deze ommekeer wil Klaver de traditioneel hardlinkse kiezers, de vakbonden en de boze ouderen aan zich binden. Hij gokt erop dat zijn imago bij de jongeren en hun desinteresse in pensioenen ervoor zullen zorgen dat hij hun stemmen niet verliest.

 

Palestijnse oproep

Niet alleen is GroenLinks op economisch gebied terug bij af, maar ook wat betreft de traditioneel linkse punten. Zo heeft het GroenLinks-congres op 16 januari jl. de BDS-resolutie aangenomen. Die staat voor Boycot, Desinvesteren en Sancties, in dit geval gericht tegen Israël. Het is een ‘geoorloofd middel om de Palestijnen te helpen in hun strijd voor rechtvaardigheid’. De BDS-beweging is verbonden aan Hamas en is volgens de Joodse vredesactivist Norman Finkelstein uit op het einde van de staat Israël. Ook het Simon Wiesenthal Center en een aantal Duitse deelstaten noemen BDS  ‘expliciet antisemitisch’. In de VS is de beweging bij wet verboden.

Binnen extreemlinks zien we al jaren groepen die flirten met antisemitisme. Zij zien een lijn tussen Joodse bankiers en kapitalisme en tussen de staat Israël en ‘westers imperialisme’. De gijzeling van Joodse AirFrance passagiers werd door Palestijnen samen met twee extreemlinkse Duitse activisten uitgevoerd. Joska Fischer, de latere leider van de Groenen, was lid van deze beweging.

 

Stemadvies

Het stemadvies van Hamas aan moslims om op Groen Links te stemmen is veelzeggend. Het wijst op de herleving van oud radicaallinks. ‘Weten jonge kiezers wat GroenLinks inhoudelijk weer is geworden? Nieuw is het niet, en ten opzichte van Israël, fris al helemaal niet’.

 

Column: Euthanasiasme

RD 12-03-2019

 

Mr. D.J.H. van Dijk, directeur van de NPV (Nederlandse patiëntenvereniging) en senator voor de SGP, haalt Chesterton aan. In zijn boek ‘Orthodoxie’ uit 1908 schrijft hij: ‘Verlichte denkers zien uit naar de komst van automaten, waardoor iemand bij de inworp van een muntje zichzelf kan doden’. Het lijkt vandaag niet ondenkbaar, zo stelt Van Dijk vast.

 

Nederland was het eerste land dat in 2002 euthanasie legaliseerde. ‘Voltooid leven’ kwam om de hoek kijken. Dit veronderstelt een gevuld leven. Het heeft een positieve klank. Maar het is een misleidend begrip. Het gaat niet over mensen met een voltooid leven, maar over mensen die levensmoe zijn. Niks soeverein terugblikken op een voltooid leven, maar lijden aan het leven zelf.

De dood moet uitkomst bieden.

 

De politiek benadrukt autonomie, maar daarachter schuilen kwetsbaarheid, eenzaamheid, het gevoel er niet meer toe te doen. Het is wettelijk toegestaan en daardoor lijkt het normaal te worden. Het is dan nog maar een klein stapje voor mensen om te denken dat zij zich moeten verdedigen als zij willen blijven leven in plaats van te sterven.

Maar voor mensen die dood willen moeten aandacht, liefde en zorg nabij zijn. Aan alle medische behandeling komt een eind, maar niet aan de zorg. Bovendien, zo zegt Van Dijk, moeten we stoppen met het voeden van het monster van zelfbeschikking:

 

Mensen willen sterven, omdat ze niet kunnen aanvaarden dat ze afhankelijk van anderen worden. Het grootste deel van mijn leven wordt echter bepaald door anderen. Door ouders, echtgenote, kinderen, werkgever en overheden. We zijn nooit de enige auteur van ons levensverhaal. Dat we aan het einde van ons leven nog iets meer regie uit handen geven, hoeft ons niet panisch te maken. Wat meer erkenning van de grenzen van onze zelfbeschikking geeft ontspanning. Dat we allemaal eens sterven, is op zich al de grootste afrekening met al onze illusies over onze autonomie.”

 

Voor Van Dijk is euthanasie onaanvaardbaar, want ons leven ligt in Gods handen. Maar ook niet gelovigen moeten erkennen dat het leven meer is dan rationele argumentatie. Het leven is heilig. Chesterton noemt zelfdoding dé zonde: Wie een mens doodt, doodt een mens. Maar wie zichzelf dood, doodt alle mensen. Voor zover het hem betreft, wist hij de hele wereld uit.

Daarom als iemand aan overheid of samenleving vraagt om hem te doden, kan het antwoord slechts zijn: “Dit is onbespreekbaar, wij willen u niet kwijt!”

 

Politieke paradox

ND 05-03-2019

 

Roelof Bisschop, kamerlid voor de SGP, bespreekt in het ND de paradox die bestaat binnen een liberale, geseculariseerde staat. Bisschop wijst op de in februari overleden Ernst-Wolfgang Böckenförde. Deze man was jarenlang lid van het Duitse hooggerechtshof dat o.a. toeziet op handhaving van de grondwet door wetten daaraan te toetsen. Hij was een kritisch denker en staatsrechtsgeleerde die de grondslagen en consequenties van wet- en regelgeving doorzag.

Zijn beroemdste uitspraak was:

 

De liberale, geseculariseerde staat bestaat bij de gratie van vereisten die hij zelf niet kan garanderen”.

 

Dit staat bekend als de Böckenförde paradox. Hij stelt dat zo’n staat alleen kan bestaan als de vrijheid die hij aan zijn burgers verleent, gedragen wordt door het morele besef van de burgers zelf en van de maatschappij als geheel. Ontbreekt die, dan kan de liberale staat die niet door wetten afdwingen. Doet hij dat wel, dan verliest hij zijn democratische karakter en krijgt trekken van een totalitaire dictatuur.

 

Waardoor wordt het morele besef van burger en samenleving bepaald? Is het door hogere waarden of meent de autonome mens het er wel zonder te kunnen stellen? Dan is de samenleving gedoemd tot desintegratie òf tot dictatuur.

 

Vandaag geldt in de politiek het dogma: “Mijn vrijheid eindigt waar deze de vrijheid van anderen aantast”. Dit is echter in schril contrast met de bovengenoemde paradox. Individualistisch als dit dogma is, kan het geen gemeenschap bouwen. De norm is de individuele mens of de eigen belangengroep. Politieke besluitvorming dient daarbij niet het algemeen belang van de samenleving als geheel. De publieke opinie wordt bewerkt door strategische posities in te nemen en via lobbyclubs en propagandatechnieken invloed uit te oefenen. De burger durft zijn mening alleen nog in vertrouwde kring te uiten. Hij wordt gemarginaliseerd of gedemoniseerd. Verzet wordt vruchteloos.

We zien dit om ons heen gebeuren. Er is sprake van afkalving van het besef van hogere waarden en normen. In plaats daarvan worden ‘moderne waarden’ opgedrongen. Kijk naar de verruiming van het begrip mensenrechten en het afdwingen van gelijkstelling van allerlei seksuele voorkeuren en geaardheden, inclusief het afschrijven van gewetensbezwaarde trouwambtenaren, acceptatie van de genderideologie, enz. En ook de discussie over vaccinatiedwang laait weer op.

Bisschop concludeert: Eén van de belangrijkste consequenties van de paradox is dat tolerantie die door wetten en voorschriften moet worden afgedwongen, geen tolerantie is.

 

Meerdere samenwerkingsgemeenten CGK willen vrouw in ambt

RD 15-3-2019

 

Het CGK-blad De Wekker laat weten dat steeds meer samenwerkingsgemeenten wel vrouwelijke ambtsdragers willen, maar dat de classes vasthouden aan de landelijke voorschriften. De CGK-synode besloot namelijk dat als één van de kerkverbanden in een samenwerkingsgemeente geen passief kiesrecht voor vrouwen toestaat, in zo’n gemeente vrouwen niet tot de ambten mogen worden verkozen.

 

Een kort overzicht:

 

Nieuwegein: Deze samenwerkingsgemeente van CGK en NGK besloot de ambten voor vrouwen open te stellen, waarop de classis Utrecht haar ‘afkeuring’ uitsprak zonder daar echter ‘op dit moment consequenties aan te verbinden’. Via kerkvisitatie zal verder met de kerkenraad worden gesproken.

 

Rotterdam-Zuid: Deze gemeente van CGK en GKv wil vrouwelijke diakenen instellen. De classis Rotterdam kan hier niet in meegaan, omdat de KO deze ruimte niet geeft.

 

Gouda en Den Haag: Beide gemeenten gaan in beroep bij de PS tegen het classisbesluit van  Den Haag om een instructie over vrouw en ambt niet door te sturen.

 

Hilversum:  Deze gemeente, CGK en GKv, is het niet eens met de synode-uitspraak over het geldig zijn in hun gemeente van de minst verstrekkende kerkorde. Krijgen bezoek van de visitatiecommissie.

 

Urk-Maranatha: De classis Zwolle ontving een instructie van deze kerk. Zij vragen om beëindiging van het kerkelijk gesprek met de GKv over eenheid, omdat daar de ambten voor vrouwen zijn opengesteld.

 

Classes Amsterdam en Apeldoorn: Beide classes vragen de volgende GS terug te komen op het besluit alleen een adviserende stem te geven aan afgevaardigden uit andere kerkverbanden.