Help Oekraïne 10
D.J. Bolt/CERE
12-09-22
Graag weer een update over de situatie van broeders en zusters in de Oekraïne/Transcarpathia en hun hulpverlening, in twee onderdelen:
- Fotoverslag hulpverlening
- Stand van zaken
Fotoverslag hulpverlening
09 september 2022
Beste broeders en zusters!
Het is al weer weken geleden sinds ons laatste verslag gaven. Door Gods genade is het nog steeds rustig hier in Transkarpatië. Maar de onzekerheid, steeds duurder voedsel en de naderende winter vervullen veel mensen met angst. Er zijn veel ouderen die alleen worden gelaten, in de steek gelaten door hun jonge familieleden. De sirenes loeien vaak, maar wij danken God dat Transcarpathia nog steeds niet werd aangevallen, hoewel er een keer een treinstation werd geraakt, overigens gelukkig zonder melding van gewonden.
Echter, de gevechten in de zuidelijke en oostelijke delen van Oekraïne zijn in volle gang. Daarom komen er ook vandaag de dag nog steeds vluchtelingen naar Transkarpatië. Wel zijn het er veel minder zijn dan aan het begin van de oorlog. Degenen die de mogelijkheid hebben om naar huis te gaan, deden dat. Ook zijn er vluchtelingen die verhuisden naar een huurwoning.
En bijna overal in Transkarpatië starten de scholen weer, daarom was het noodzakelijk om de vluchtelingen te herplaatsen. Ook de verschillende kleuterscholen hebben hun deuren weer opengesteld voor kinderen.
De instellingen die we de afgelopen maanden hebben bezocht:
1. Hongaarse middelbare school in Beregszász
2. Kleuterschool in Borzsova
3. Basisschool in Visk
4. Kleuterschool in Asztély
5. Basisschool in Bene
6. Kleuterschool nr. 11 in Beregszász
7. Kleuterschool nr. 2 in Beregszász
8. Kleuterschool nr. 7 in Beregszász
9. Kleuterschool nr. 6 in Beregszász
10. Middelbare school in Nagybereg
11. Kleuterschool in Kisbégány
12. Basisschool in Kisbégány
13. Kleuterschool in Gut
14. Basisschool in Jánosi
15. Basisschool in Nagybégány
16. Kleuterschool in Ardó
17. Kleuterschool in Macsola
18. Basisschool in Nagybakta
19. Kleuterschool in Kigyós
Van de 19 hierboven genoemde opvangplekken zijn er nog slechts enkele kleuter- en andere scholen overgebleven – zie hierboven die onderstreept zijn – waar blijven vluchtelingen verblijven, en dan ook nog in aantal minder dan in het begin. De meeste plekken werden op 1 augustus gesloten. De staat regelde plaatsen waar vluchtelingen konden worden opgenomen. Het gaat dan m.n. om vluchtelingen uit de gebieden die actief werden aangevallen.
Het aantal mensen dat niets meer bezit, groeit.
Door deze ontwikkeling hoeven wij deze opvangplekken ook veel minder vaak te bezoeken om hulp te bieden. In het begin bezochten we drie, vier of zelfs vijf instellingen per week, maar nu, deze laatste maand, vragen ze ons nog maar op één of twee plaatsen per week om hulp.
In de afgelopen zes maanden hebben we bijna 40.000 dollar uitgegeven van de donaties die we van u hebben ontvangen, voornamelijk aan vluchtelingen, en in mindere mate ook aan ondersteuning van plaatselijke armen. Dank, dat u liefdevol denkt aan al diegenen voor wie de oorlog zoveel leed veroorzaakt. Dank voor uw donaties, voor uw gebeden, dank voor uw inspanningen. Onze harten zijn de Heere dankbaar dat Hij ons niet vergeet en ons hulp stuurt.
Producten
Het voedsel en de producten die we het vaakst kochten in de zomer waren vergelijkbaar met die we eerder verstrekten: varkensvlees, worst, frankfurter kaas, boter, melk, jam, eieren, aardappelen, wortelen, kool, fruit, pasta, suiker, kruiden, shampoo, douchegel en snoep voor de kinderen.
Ook was er behoefte aan keukenapparatuur: koelkasten, wasmachines. Nog steeds blijven vluchtelingen ons bellen of mailen voor wat ze nodig hebben.
Ook hebben we geprobeerd om christelijke literatuur en Bijbels naar zo mogelijk elke opvangplek te brengen.
Moeiten
Veel mensen die we ontmoeten hebben grote moeilijkheden en worstelen daarmee. We geven enkele voorbeelden.
Deze 14-jarige jongeman woont bij zijn oma en broer.
Nadat het appartement waar ze hebben gewoond werd gesloten, zochten ze een huurwoning, maar daarin waren bijna geen voorzieningen.De jongeman ging in een fabriek werken om wat geld te verdienen voor het gezin.
Ook ontmoetten we een heel aardig echtpaar waarvan de beide zonen in de oorlog vechten.
Ze maken zich grote zorgen over wat er met hen kan gebeuren.
De zoon van een moeder (in een paars T-shirt) is ook een oorlogsvluchteling.
Bij een onderzoek in Transcarpathia werd kanker bij hem geconstateerd. Hij moest geopereerd worden en krijgt nu chemotherapie omdat de tumor zich al heeft uitgezaaid. Zijn 12-jarige dochter is bij hem.
De leiders van de opvangplek zijn bezorgd hoe het verder met hen zal gaan als hij zou sterven.
Een kleine groep vluchtelingen heeft onderdak in een ziekenhuis in Visk gekregen.
Maar ze moeten wel zelf voor hun eten zorgen. Ze vragen niet om grote dingen, alleen die dingen die ze echt nodig hebben.
Dit is maar een deel van de moeiten die we tegenkomen. Zo hebben we ook af en toe te maken met negatieve ervaringen in de hulpverlening zelf, want niet alle vluchtelingen zijn lief en aardig. Sommige mensen misbruiken hun positie. Anderen zijn ondankbaar, blijven alsmaar vragen zonder nooit ergens voor te bedanken omdat ze menen dat ze verdienen wat ze krijgen. Ze kunnen niet in vrede met elkaar leven, doen elkaar alleen maar pijn ondanks het feit dat ze samen op de vlucht zijn voor de oorlog. En ja, als God een mens niet bekeert zoekt deze niet de weg van de vrede.
Daarom bidden we steeds: 'God wees ons allen genadig'. Ook u vragen we voor ons te bidden dat, als het God behaagt, de oorlog zo snel mogelijk mag worden beëindigd!
Dank u wel voor alles.
God zij met ons allemaal.
Met broederlijke liefde,
Broeders en zusters uit Transkarpatië
Stand van zaken
De zomervakanties zijn voorbij, het is hoog tijd voor een update. Hoe staat het erbij met de hulpverlening vanuit de kleine ERE kerken in Transcarpathia?
Zoals blijkt bovenstaand fotoverslag hebben de hulpverleners de afgelopen maanden niet stilgezeten. Integendeel!
Indrukwekkend, wat er is gepresteerd! Maar ook – en we hoorden er nog maar een klein deel van - wat zijn er grote moeiten! Van allerlei aard: materieel, psychisch, angst en zorgen. Hoe zal het verder gaan?
De omvang van de hulpverlening is afgenomen omdat het aantal vluchtelingen daalde, zo lezen we. Ook omdat mensen toch weer terug durven gaan naar huis (als dat er nog staat…).
Betekent dat het einde van de oorlog in zicht komt? We lazen hoopvolle berichten van militaire deskundigen, zoals hoogleraar oorlogsstudies Frans Osinga. Er in de oorlog sprake van, we citeren,
'… een extreem grote verandering. Wat echt opvalt, is dat Oekraïne luchtsteun durft te gebruiken. Dat betekent dat ze het vertrouwen hebben dat de luchtafweer van Rusland enorm is beschadigd en dat ze luchtaanvallen kunnen uitvoeren en daarna levend kunnen terugkeren. Geen enkele partij deed dat tot nu toe, ook de Russen niet. Het was te gevaarlijk.'
En zo noemt hij nog wel meer. Vooral het enorme aantal raketaanvallen op strategische Russische doelen dat Oekraïne heeft kunnen uitvoeren met behulp van Westerse langeafstandsraketten lijkt voor een belangrijke wending te zorgen. Ook schijnt er in het Russische leger sprake te zijn van demoralisatie en desertie, in tegenstelling tot een hoge motivatie van de Oekraïense troepen.
Komt er dus binnenkort een einde aan deze gruwelijke oorlog waarin complete steden door de Russen werden platgebombardeerd? Wat gaat de kremlin-kliek doen als de oorlog echt in een disaster voor hen dreigt te resulteren met een enorm nationaal en internationaal gezichtsverlies? Een kat in het nauw kan rare (nucleaire?) sprongen doen …
Geen mens kan betrouwbaar voorspellen hoe het verder zal gaan, alleen God weet het. Laat ons gebed daarom niet verflauwen voor het Oekraïense volk dat door zo'n diep dal van leed en lijden moet gaan.
Hulpverlening
Wat betekent dit voor onze hulpverlening?
We hebben inmiddels behoorlijk wat geld in de 'hulpverleningskas', zie onderstaande overzicht. Het plan was elke maand standaard $5000 overmaken, en dat hebben we gedaan tot en met de maand augustus. Maar zoals hierboven werd gerapporteerd door de hulpverleners is het aantal vluchtelingen afgenomen en is er dus minder steun nodig. Deze maand, september, hoefden we de 'Monthly' dan ook niet over te maken.
Dus stoppen? Enkele overwegingen.
Weliswaar zijn er op dit moment minder vluchtelingen maar dat aantal kan ook zo weer toenemen als de oorlogssituatie verslechtert, bijvoorbeeld als meer zuidwestelijke regio's in de oorlog worden getrokken.
Maar ook als dat niet gebeurt, het fonds kan worden aangewend voor ondersteuning van de noodlijdende bevolking, en dat is nodig. Vergelijk het maar eens met een welvarend en vrij land als Nederland waar er nu al steen en been geklaagd wordt over hoge kosten van energie, levensmiddelen en over de hoge inflatie, die maken dat de roep om steun steeds indringender wordt. Hoeveel te meer moet een land in oorlog het moeilijk krijgen en waarin zoveel is verwoest. Nu al komen kinderen op school zonder dat ze een ontbijt hebben gehad. En denk ook aan de komende winter die daar over het algemeen zeer streng is ...
Bovendien, als de vrede op korte termijn zou terugkeren, dan nog is er ontzaglijk veel geld nodig voor de wederopbouw van het land. Voor ondersteuning van hen die veel, soms alles zijn kwijtgeraakt door oorlogsgeweld.
Kortom, alle reden de hulpverleningsactiviteiten niet te stoppen. Daarom gaan we de komende weken met de broeders en zusters in Oekraïne overleggen hoe we de hulp het best kunnen besteden.
In elk garanderen we onze donateurs dat hun bijdragen ten goede zullen komen aan het Oekraïense volk, op wat voor wijze dan ook!
We houden u op de hoogte.
Financieel overzicht
CERE - Charitas Evangéliumi Református Egyház
Giften kunnen worden overgemaakt op:
NL88RBRB0827785585 Diaconie De Gereformeerde Kerk Opeinde eo.
Vergeet niet te vermelden Oekraine.
Vertalingen: DJB