Belangrijke besluiten Australische Synode
Important decisions Australian Synod at Bunbury
Redactie een in waarheid
07-07-18
De generale synode van de Free Reformed Churches of Australia (FRCA) te Bunbury nam belangrijke besluiten over kerkelijke relaties met Nederlandse kerken. We laten deze hieronder (vertaald) volgen, samen met enkele reacties.
In behalf of our English readers:
FRCA afgevaardigden
Eerste rij:
Ouderling H Olde, Ouderling T Reitsema, Ds R Pot, Ouderling W Spyker, Ds A Souman, Ds H Alkema, Ds A Hagg,
Ouderling H Hamelink, Ouderling E Heerema
Achterste rij:
Ouderling H Terpstra, Ds W Bredenhof, Ds R Bredenhof, Ds C Vermeulen, Ouderling S Bolhuis, Ds RD Anderson,
Ouderling W Vanderven, Ds S 't Hart, Ouderling J Torenvliet
Moderamen
Br W Spyker (First Clerk/Scriba 1), Ds A Souman (Chairman/Preses), Ds H Alkema (Vice Chairman/Assessor), Ds R Pot (Second Clerk/Scriba 2)
Alle vertalingen: R. Sollie-Sleijster
Foto's van de website van de FRCA
Free Reformed Churches of Australia (FRCA) – Synod Bunbury
21-06-2018
Artikel 45 – Gereformeerde Kerken in Nederland (GKv)
I. Materiaal
Item 13(h) – Rapport Deputaten BBK van GKv.
Item 9(c)(i) – Brief van de Generale Synode Meppel 2017, waarin zij bericht van hun besluit om er bij de FRCA op aan te dringen niet prematuur de band met de GKv te verbreken, te verklaren dat zij van hun kant geen reden zien de zusterkerkrelatie te herzien en dat zij een afvaardiging zenden naar de FRCA om een persoonlijke uitleg van hun besluit te vergemakkelijken.
Item 9(f)(vii) – Brief van FRC Launceston, die de aanbeveling van deputaten om de zusterkerkrelatie te beëindigen ondersteunt.
Item 9(h)(iii) – Brief van FRC Darling Downs, die de aanbeveling van deputaten om de zusterkerkrelatie te beëindigen ondersteunt.
Item 9(i)(ii) – Brief van FRC Byford die voorstelt door te gaan de ontwikkelingen in Nederland te volgen.
II. Besluit
Met droefheid de zusterkerkrelatie met de GKv te beëindigen.
Gronden
AANGENOMEN
De voorzitter geeft aan dat dit besluit met groot verdriet wordt genomen en gaat de vergadering voor in gebed.
Een commentaar
Onderstaand geven we een (vertaalde) reactie door van br. Jelte Numan, lid van de FRCA. Hij plaatste deze op 22-06-18 in zijn internetmagazine Defense of Truth, click hier.
FRCA (Australische kerken) beëindigen zusterkerkrelatie met GKv
Op 21 juni 2018 heeft de synode van de Free Reformed Churches van Australië (FRCA) besloten om “met droefheid de zusterkerkrelatie met de GKv (Gereformeerde Kerken vrijgemaakt in Nederland) te beëindigen”, zoals door deputaten ook was aanbevolen.
Dit is een gewichtig besluit, maar niet verbazingwekkend, gezien de al vele jaren gegeven vermaningen waarop door de GKv geen acht werd geslagen. Het besluit volgt direct op een besluit dat vorige maand door de Reformed Churches in the United States (RCUS) werd genomen om de relaties met de GKv te beëindigen.
In de inleiding op de aanbeveling zeiden deputaten:
“Het is met droefheid dat wij als afgevaardigden ons genoodzaakt zien te concluderen dat de relatie metterdaad onhoudbaar is geworden. Waar historische banden het moeilijk maken zo’n besluit te nemen en dit met veel emotie gepaard gaat, moet het besluit om de relatie te beëindigen uiteindelijk toch worden genomen als we letten op de eer van Jezus Christus Zelf en de opbouw van zijn kerken. Zo’n beëindiging is het gevolg van de nieuwe en onschriftuurlijke koers die bewust door de GKv is ingeslagen en waar deze in zijn uitwerking toe leidt. De GKv hebben deze impasse in onze relatie willens en wetens over zichzelf afgeroepen.”
De GKv afgevaardigden waren aanwezig om de discussie mee te maken en daarbij uitgenodigd om, voorafgaand aan het door de synode te nemen besluit, de synode en aanwezigen toe te spreken. De eerste GKv afgevaardigde, ds. J. Plug, hield een vurig betoog, waarin hij de synode opriep de aanbeveling van de deputaten om de zusterkerkrelatie te beëindigen niet aan te nemen.
De tweede GKv afgevaardigde, dr. M.H. Oosterhuis, preses van de synode Meppel 2017, werd uitgenodigd een toelichting te geven op de besluiten van de GKv, met name betreffende het besluit van de synode Meppel omtrent het onderwerp van de vrouw in het ambt. Hij poogde de synode ervan te overtuigen dat de manier waarop de GKv de Schrift interpreteerde, de juiste was.
GKv’s manier van Schriftinterpretatie
Dr. Oosterhuis verwees naar twee leidende hermeneutische principes:
In de eerste plaats ga terug naar de schepping (hoe de dingen aanvankelijk bedoeld waren); ten tweede, de noodzaak om de veranderende historische omstandigheden te overwegen.
Kort samengevat zei hij dat, terwijl de schepping laat zien dat man en vrouw één vlees zouden moeten zijn – een altijd durende eenheid die later Christus en Zijn kerk zou weerspiegelen – veranderende omstandigheden Mozes permitteerden scheiding (hoewel nadelig voor vrouwen) toe te staan. Jaren later, zo zei dr. Oosterhuis, was de historische context zodanig dat de apostel Paulus de vrouw verbood ambtsdrager te zijn, omdat het in die cultuur tot smaad zou leiden (hoewel dit ook nadelig voor vrouwen was). De implicatie was dat de cultuur waarin iemand leefde, de bedoeling en toepassing van de Schrift bepaalde. En aangezien wij vandaag in een andere cultuur leven, moeten kerken vrijgelaten worden om bijvoorbeeld de vrouwenrechten te promoten door hen toe te staan ambtsdragers in de kerk te zijn.
Het antwoord van de synode
De synodeafgevaardigden waren hiervan echter niet onder de indruk en lieten zich niets wijsmaken. Zij werden niet overtuigd door de argumenten van de GKv afgevaardigde, dr. Oosterhuis, dat de in de GKv gebruikte hermeneutiek terecht mag leiden tot o.a. legitimering van de vrouw in het ambt. En zo vroeg één van afgevaardigden, de GKv bespreken nu wat hun houding met betrekking tot homoseksualiteit moet zijn - gaan zij dezelfde hermeneutische benadering ook gebruiken om dat te legitimeren?
Verschillende leden van de synode wezen op tegenstrijdigheden en dwalingen; ze vestigden de aandacht op de zorgen die door eerdere synodes naar voren waren gebracht over een scala van GKv ontwikkelingen. Deze zorgpunten zijn door de GKv terzijde geschoven. Zelfs hebben de GKv de FRCA gevraagd te stoppen met hen aan te spreken over die zorgen.
Na verscheidene rondes met vragen en waarnemingen, waarbij de GKv-afgevaardigden gelegenheid kregen tot beantwoording, besloot de synode unaniem de relatie te beëindigen.
Verdriet en dankbaarheid
Aan de ene kant is er verdriet. Verdriet over de decennialange afval in de GKv. Verdriet dat - ondanks de steeds weer geuite zorgen en vermaningen, niet slechts door de FRCA, maar ook door andere zusterkerken van de GKv - er geen berouw, maar een verharding is geweest. En dat beïnvloedt de leden van de GKv.
Verdriet ook, omdat we onze wortels in de GKv hebben, in de Vrijmaking van 1944, waardoor de Heere ons genadig uit wat valse kerken waren geworden, heeft geleid. Kerken die haar leden aan onschriftuurlijke leer bonden en ons aan een onschriftuurlijke hiërarchie onderwierpen.
We kijken met dankbaarheid terug op wat de Heere in de weg van rijke inzichten in de Schrift gaf door verlossende historische prediking en gepubliceerde materialen, door een verstaan van de betekenis van het verbond en de antithese, wat leidde tot een bloeiend kerkelijk leven met zijn unieke gereformeerde organisaties, inclusief de gereformeerde scholen voor de kinderen van de kerk, en voor zo veel meer. Vandaar dat er verdriet is, dat we moeten breken met een verband van kerken, dat zeker in de eerste decennia, een middel in Gods handen was om ons zoveel te geven en waarmee we eens grote affiniteit hadden.
Maar er is ook reden tot dankbaarheid. Dankbaarheid dat de broeders op de synode trouw aan het Hoofd van de Kerk, onze Heere Jezus Christus, zochten te zijn en dat ook waren. Zij moesten het moeilijke besluit nemen in gehoorzaamheid aan Hem, die de grote Herder van de schapen is, aan wie de onderherders, de ambtsdragers, verantwoording schuldig zijn. Zij moeten valse leraren en leringen afweren en de kudde in trouw aan Hem bewaren. En dat is wat zij gedaan hebben. De synode liet zich in haar besluit leiden en de weg wijzen door de Heilige Geest. Uiteindelijk was het Zijn werk. Hiervoor hebben we gebeden en nu danken en prijzen we onze drie-enige God. Door zijn Zoon, onze Heere Jezus Christus, vergadert Hij niet alleen zijn kerk, maar beschermt en bewaart haar ook.
Free Reformed Churches of Australia (FRCA) – Synod Bunbury
21-06-2018
Article 75 - Besluit t.a.v. DGK en GKN
I. Besluit
Gronden
Toespraak van de afgevaardigden van DGK (hersteld)
Voorzitter, broeders afgevaardigden, broeders en zusters in de Heere,
Hartelijk dank dat u ons als visitors van DGK (hersteld) de gelegenheid geeft om tot u ons woord te richten. Onze synode in Nederland is net afgerond, twee weken geleden.
De buitenlandgasten van de Generale Synode van de FRCA te Bunbury met o.a. de Nederlandse deputaten van DGK, ds. C. Koster (achtste van links) en ds. M.A. Sneep (derde van links), en deputaten GKv dr. M.H. Oosterhuis (zesde van links), ds. J. Plug (derde van rechts)
We zien het als een groot voorrecht om nu deze dagen bij u te zijn op uw synode. Niet omdat we geen genoeg kunnen krijgen van synodevergaderingen. Maar omdat we u graag ontmoeten en vooral willen laten zien dat ons verzoek aan uw plaatselijke kerken een welgemeend en hartelijk verzoek is, en heel belangrijk voor ons.
Dat was ook de reden dat we sinds 2003 steeds op uw synoden aanwezig waren. Omdat we u herkennen als kerk, gebaseerd op Schrift, belijdenis en de gereformeerde kerkorde. Daarom willen we graag de oude banden continueren en/of een officiële zusterkerkrelatie aangaan.
Tenslotte geeft het ons ook de mogelijkheid om u op de hoogte te brengen van een aantal belangrijke besluiten die onze synode onlangs heeft genomen.
Toelichting situatie DGK
Wat is momenteel de situatie van DGK (hersteld)? We tellen totaal ongeveer 1300 leden verspreid over 9 kerken en twee wijkgemeenten. In de afgelopen tijd moest er één wijkgemeente en één plaatselijke kerk worden opgeheven, vanwege de afname van het ledenaantal. Maar er is ook een andere ontwikkeling gaande. De gemeente Amersfoort is vanaf deze maand een zelfstandige gemeente. En in heel het kerkverband, maar met name in Groningen, is er een toename van leden zichtbaar uit de GKV. In het bijzonder willen we hier vermelden dat de predikanten H.W. van Egmond en H.G. Gunnink van de GKV zijn overgekomen naar onze kerken.
Voor de duidelijkheid willen we op nog iets anders wijzen. We horen soms geruchten alsof DGK aan de vrijmaking van 2003 vasthoudt als het enige goede moment van reformatie. Er zijn mensen die zeggen dat als je de GKv verlaat en je je wilt voegen bij de DGK, je moet toegeven dat 2003 de enige goede datum was, het ogenblik waarop God zijn volk wegriep uit de GKv en dat elk ander tijdstip van vrijmaking na 2003 te laat is. Welnu, dit is beslist niet waar. Wij vragen nooit van mensen dat ze zeggen dat 2003 het enige goede ogenblik was om zich van onschriftuurlijke besluiten in de GKv los te maken. We bespreken niet het tijdstip van vrijmaking als broeders en zusters lid van onze kerken willen worden. We vragen de mensen of zij de GKv om Schriftuurlijke redenen hebben verlaten, leven naar de Schrift en of zij het eens zijn met de confessies van de kerk.
DGK afgevaardigden aan het werk |
Wij bidden en blijven de Heere bidden of Hij de harten wil openen en de mensen de moed wil geven om de GKv te verlaten. Geve de Heere zijn zegen over uw besluiten betreffende de GKv, zodat de kerken en hun leden tot Gods Woord en de confessies mogen terugkeren. Vrijwel elke week bidden wij de Heere om berouw en terugkeer van de broeders en zusters in de GKv. Het gaat om broeders en zusters waar we nog op allerlei manieren aan verbonden zijn, via vriendschappen, familie, scholen. Tegelijk zijn we bijzonder dankbaar dat de Heere in de afgelopen periode aan velen de moed en de kracht heeft gegeven om te breken met de onschriftuurlijke koers van deze kerken.
Wij tellen momenteel acht predikanten, vijf in actieve dienst en drie emeriti. Een aantal predikanten werkt ook mee aan de theologische opleiding van studenten. In onze zoektocht om deze opleiding op de meest vruchtbare manier invulling te geven kijken we ook met grote belangstelling uit naar wat uw synode gaat beslissen over de vraag of het mogelijk is een eigen opleiding binnen uw kerken te starten.
Contacten met GKN
Dan willen we u informeren over het contact tussen DGK en GKN. Uw vorige synode en uw deputaten hebben ons in het laatste contact wat er was onze kerken terecht aangespoord om het contact met de GKN te zoeken tot toenadering en, indien mogelijk, eenwording. Zoals u weet zijn DGK en GKN beide kerkverbanden afkomstig uit de GKV. En DGK ziet het ook zelf als zijn roeping om het contact met GKN te zoeken met het oog op toenadering en, als de Heere het geeft, eenwording. Bijzonder pijnlijk hebben onze kerken het ervaren dat de GKN een blokkade ziet in de inhoudelijke gesprekken tussen de beide kerkverbanden.
De GKN eist dat DGK zich publiek distantieert van een artikel dat op persoonlijke titel in de Bazuin is verschenen. De deputaten van DGK die namens ons kerkverband met een afvaardiging van de GKN spreken, hebben steeds aangegeven dat alles bespreekbaar is. Veel van de zaken die leven en waarover geschreven wordt hebben te maken met een eigen visie op het verleden. Daar moet over gesproken worden.
Maar tot onze grote teleurstelling heeft GKN nu als voorwaarde gesteld dat verder spreken niet mogelijk is, tenzij het betreffende artikel door onze synode teruggenomen moet worden. Zowel onze deputaten als later ook onze synode achtte dat een onnodige, maar zeker ook een onbillijke en niet te rechtvaardigen voorwaarde voor de voortzetting van de gesprekken.
Drie weken geleden heeft onze synode een brief aan de GKN gestuurd, waarin de hartelijke wens en het verlangen wordt uitgesproken om het gesprek te heropenen.
We willen uw deputaten vragen om ons te adviseren en te helpen om dit gesprek met GKN weer op gang te krijgen. En vooral u vragen in uw kerken voor deze eenheid te bidden, omdat het gaat om de eer van onze Heere. We willen heel graag verdere toenadering tot de GKN. We beseffen dat in deze tijd van secularisatie, waarin zo velen de kerken verlaten, wij als kleine gereformeerde kerken in Nederland elkaar hard nodig hebben.
Contacten met buitenlandse kerken
Dan onze contacten met kerken in het buitenland We beginnen met onze zusterkerk in Abbotsford (Canada).
Op synode heeft besloten om met de zusterkerk te Abbotsford het gesprek aan te gaan over de katholiciteit van de kerk met betrekking tot de rechtmatigheid van haar afscheiding en haar kerkelijke positie van nu. Dit besluit is genomen, omdat uitspraken van Abbotsford over kerken die de Westminster Standards als belijdenisgeschriften hebben, bij ons de nodige vragen oproepen over hun visie op de katholiciteit van de kerk. We hopen van harte dat Abbotsford open staat voor dit gesprek, en dat het gesprek ook mag bijdragen aan een juiste visie en handelswijze juist daar, waar het gaat om de katholiciteit van de kerk.
Ook voor uw synode is het belangrijk om goed kennis te nemen van dit besluit van onze synode. Wij zijn ons er zeer van bewust dat onze relatie met Abbotsford voor uw kerken een impediment is om met ons een zusterkerkrelatie aan te gaan. Maar juist dit besluit laat zien dat DGK voluit gereformeerd en ronduit katholiek wil zijn. In het licht van dit besluit willen wij dan ook verder in gesprek met de CanRC.
Er zijn al Engelse vertalingen beschikbaar van de besluiten van onze synode inzake Abbotsford en de GKN. Deze kunt u vinden op www.eeninwaarheid.info. We hebben een aantal printjes bij ons met de Engelse tekst. Als u er prijs op stelt, dan kunt u die van ons ontvangen.
Verder willen we kort noemen dat we ook onze contacten voortzetten met kerken in Noord-Ierland en Zuid-Korea. Ook zijn de kerken in Indonesië via ds. H.G. Gunnink onder onze aandacht gebracht. Ds. Gunnink heeft van 1975-1983 op Kalimantan Barat (West-Borneo) gewerkt. In 2016 ontving ds. Gunnink een uitnodiging om een seminar over de Dordtse Leerregels te geven. Het seminar werd bijgewoond door ambtsdragers van de Reformed Churches in Indonesia, Kalimantan Barat, en studenten van het theologische opleidingsinstituut. Tijdens dat bezoek kreeg hij het verzoek om les te geven aan die opleiding (STTR). Hij heeft dit in 2017 en 2018 elke keer gedurende een paar weken gedaan. Hem is door de docenten van de school verzocht om, zolang het hem mogelijk is, elk jaar te blijven komen voor dat werk.
Ons verlangen is om juist ook voor de kerken in Zuid-Korea en Indonesië in contact te treden met uw deputaten, om waar dat mogelijk is gebruik te maken van elkaars kennis en ervaring.
Via één van onze gemeenten onderhouden we contact met ds. Z. Toth, gereformeerd predikant in West-Oekraïne.
Tenslotte
Tot slot willen we u niet onthouden dat DGK een besluit heeft genomen, waarin ze de kerken van Australië tot voorbeeld hadden. Zoals u misschien weet hadden wij een landelijk kerkblad, De Bazuin, uitgegeven onder verantwoordelijkheid van onze synode. Onze laatste synode heeft besloten om hiervan een blad te maken dat niet meer onder de verantwoordelijkheid van de synode valt, maar wel direct verbonden is met de kerken. Deze verbondenheid is vormgegeven naar analogie zoals u dat heeft met uw blad Una Sancta. We hopen dat zo ons gezinsblad op een nog betere wijze mag bijdragen aan de opbouw van het geloof in onze drie-enige God en tot toerusting in het leven met de HEERE.
Wij danken u hartelijk voor de ruimte en tijd die u ons hier geboden heeft. Wij willen u vragen voor de kerken van Jezus Christus in Nederland te blijven bidden. Wij zijn kleine en kwetsbare kerken, die ondanks zonden en gebreken willen bouwen op het fundament dat Christus zelf heeft gelegd.
Ook maken we graag van de gelegenheid gebruik om de hartelijke groeten over te brengen van onze emerituspredikant ds. P. van Gurp.
Sommigen van u vragen zich af of geëmeriteerde predikanten wel in staat zijn om voor langere tijd mee te werken aan uw eigen seminarie. Welnu, we kunnen zeggen dat dit mogelijk is. Ds. Van Gurp doet dit nog steeds op de leeftijd van 97 jaar… Hij dient bijna langer als gepensioneerd predikant dan als actief predikant… Akkoord, hij is bijzonder. Sommigen van u zullen hem nog kennen uit de tijd dat hij predikant in Albany was, lang geleden. Met name u, broeder Old. Hij wil zijn meeleven en liefde betuigen aan u, de kerken die hij vroeger hier in Albany heeft gediend. Hij zou graag zien dat we het volgende namens hem aan u doorgaven:
Ik begrijp uw eerdere reserve die u had met betrekking tot onze vrijmaking in 2003, omdat u dacht dat die prematuur was. Met droefheid hebben we moeten vaststellen dat sindsdien de deformatie van de GKv onstuitbaar is doorgegaan. Ik zou zeer verblijd zijn als uw synode een opening zou zien op de weg naar herstel van een zusterkerkrelatie met ons. Ik denk aan de beginjaren van de Australische kerken, toen onze Nederlandse predikanten door hun inspanningen een stempel hebben gezet op de gereformeerde koers van uw kerken, waarin u de jaren door ook bent gebleven. Het zou werkelijk hartverwarmend zijn als die oude en speciale banden hersteld en voortgezet zouden kunnen worden.
Wij bidden u Gods zegen toe voor de rest van uw synodewerk. Dat de HEERE uw werk mag zegenen tot opbouw van Zijn gemeenten in Australië. Geve de HEERE u blijvende trouw aan en liefde voor het werk van de Heere Jezus Christus. Moge u voortdurend standvastig blijven in Zijn werk. We willen u tenslotte bemoedigen met de woorden van de Heere Jezus zelf in Mat. 28:20:
En zie, Ik ben met u al de dagen, tot de voleinding van de wereld. Amen.
Ik dank u voor uw aandacht.
Namens deputaten buitenlandse betrekkingen van de DGK kerken in Nederland:
Ds. C. Koster
Ds. M.A. Sneep
---------------
De Nederlandstalige toespraak is oorspronkelijk gepubliceerd op de website van De Gereformeerde Kerken (hersteld). Voor deze toespraak en verdere besluiten van de synode van Lansingerland, click hier.
Een reflectie
Op zijn bekende website YINKAHDINAY (click hier) blikt dr. W. Bredenhof terug op de synode van Bunbury waaraan hij ook als afgevaardigde deelnam. Het is een mooie ontboezeming die we hieronder graag (vertaald) in extenso weergeven.
Persoonlijke terugblik op synode Bunbury – Juni 2018
Door Wes Bredenhof
De FRCA synode Bunbury 2018 was de eerste synode die ik ooit als afgevaardigde heb bijgewoond.
In Canada was ik wel aanwezig op veel zittingen van de synode Neerlandia 2001, toen zij het grote besluit namen om een zusterkerkrelatie met de OPC aan te gaan. Ook bezocht ik een paar keer de synode Burlington 2010. Maar dit was de eerste synode waar ik als afgevaardigde was en graag deel ik hier wat van mijn ervaringen.
Dr. W. Bredenhof |
Toen ik ernaar toe ging had ik de indruk dat het eindeloos saai zou zijn. Ik houd niet van lange tijd stilzitten en ik ben ook niet gek op vergaderingen. Maar het was verrassend…. spannend. Naar mijn idee ging het in sneltreinvaart en met veel afwisseling. Afgevaardigden moesten snel denken en reageren, omdat we van het ene onderwerp naar het andere schakelden met wel 150 km per uur, zo leek het. Hoe dan ook, ik raakte zeer betrokken. Als ik ’s nachts ging slapen, was ik nog aan het overleggen en discussiëren op een nachtelijke synodezitting…
Ook raakte ik diep onder de indruk van de manier waarop de synode georganiseerd werd door de samenroepende kerk van Bunbury met hulp van de gastkerk van Southern River. Samen hebben zij een fantastische klus geklaard, met alles erop en eraan. De accommodatie van de Southern River kerk was zo goed als je maar kunt wensen voor een vergadering als deze. Het eten was ongelooflijk goed – op de laatste avond hadden we zelfs Thaise Red Curry en Bulgogi biefstuk. Je kunt het niet beter krijgen.
De volgende samenroepende kerk is Albany, ik heb een beetje met hen te doen, want het zal moeilijk zijn om te tippen aan wat we op deze synode mochten genieten.
We zijn tijdig geëindigd – begonnen op een maandagavond en afgesloten de dinsdagavond een week later. Er was een enorme agenda, maar we gingen er snel en verantwoord doorheen. Ik schrijf dit aan drie factoren toe.
In de eerste plaats hadden we een capabele preses die met een bekwaam moderamen werkte. Er stond kennis en ervaring aan het roer.
Ten tweede benoemde het moderamen vier adviescommissies. Deze commissies behandelden de wat moeilijker onderwerpen van de agenda. Zij luisterden naar de eerste ronde van de discussie en stelden daarna voorstellen op die probeerden de consensus op te pakken en weer te geven. Dit vergemakkelijkte het proces om tot een besluit te komen in de meeste gevallen aanzienlijk.
In de derde plaats konden we uitstekend gebruik maken van technologie. Iedere synodeafgevaardigde had een eigen laptop meegebracht en we werden allen via een netwerk op de hoofdcomputer van de synode aangesloten. Interne synode e-mails vlogen rond met voorstellen, moties en amendementen. Als een afgevaardigde een amendement wilde voorstellen, stond het in een mum van tijd op onze schermen. Het was geweldig!
De afgevaardigden gingen op harmonieuze wijze met elkaar om. Soms had ik het gevoel dat ik op het seminarie terug was – niet verbazingwekkend, omdat ik met een aantal van de afgevaardigde predikanten heb gestudeerd. We waren het niet altijd eens met elkaar, maar er was wederzijds respect, en goedmoedig gesteggel, vooral over zulke dingen als Aussie spelling versus de Canadese variant. Op zijn tijd konden we in de lach schieten, humor ontbrak niet.
De synode bestond voor de helft uit ouderlingafgevaardigden . Zij waren niet maar een paar aardige gezichten die erbij zaten – ook zij waren intens betrokken bij de discussies. Bovendien werden de meeste besluiten met algemene stemmen genomen. Ik heb er echt van genoten om de week met deze broeders door te brengen! God heeft ons gezegend met broederlijke omgang en een aangename sfeer.
Waar ik ook van genoten heb, is de gelegenheid oude en nieuwe vrienden van overzee te ontmoeten. Twee van de broederlijke afgevaardigden (ds. Arend Witten van de CanRC en ds. Namtuck Chong uit Singapore) waren toen zij in Hamilton studeerden, vroegere gemeenteleden van me. Er waren twee Filippijnse broeders als waarnemer, die ik onder mijn goede vrienden reken. Tenslotte had ik de gelegenheid persoonlijk ds. Jack Sawyer van de OPC te ontmoeten. Andere overzeese afgevaardigden die ik tot mijn vreugde voor de eerste keer kon ontmoeten waren broeders als ds. C. Koster en ds. M.A. Sneep van DGK, ds. P. Archbald van de RCNZ en br. G. Swets van de URCNA.
De synode zit nu in mijn achteruitkijkspiegel en het was een op en top positieve ervaring. Een intensieve week, heel veel werk, maar zeer de moeite waard! Mijn gebed is dat de genadige Koning van de kerk onze besluiten wil zegenen en ze gebruiken voor de verspreiding van het evangelie, ten gunste van de mensen en tot eer van zijn Naam.
Zou ik nog een keer afgevaardigde willen zijn?
Vast en zeker!
Dr. Wes Bredenhof is predikant van de Free Reformed Church van Launceston, Tasmanië, Australië.
Overgenomen van YINKAHDINAY – internetblog – 29-06-2018.
Appendix
Speech of deputies DGK (restored) to Synod FRCA Bunbury – June 2018
(meeting in Perth metro WA, facilities of the Southern River church)
Chairman, brothers delegates, brothers and sisters in our Lord Jesus Christ,
On behalf of the DGK (restored) it’s our privilege to offer you heartfelt greetings. We thank you for giving us the opportunity to say some words to you. Our own synod in the Netherlands closed only two weeks ago. We regard ourselves greatly privileged for being able to be present at your synod these days. Not because we can’t get enough of synod meetings. But because we really like to meet you and especially, and it is good to have been with you in the past days. And with our presence here we also want to show that our request to your churches is seriously meant and very important to us. That was also the reason that we were always present at your synods since 2003. Because we recognize you as a church based on scripture, confessions and the reformed church order. For that reason we would like to continue or/and establish an official sister-church relationship.
Finally it gives us the opportunity to inform you of a number of important decisions recently made by our synod.
Explanation of the situation of DGK
What is the present situation of DGK (restored)? We have about 1.300 members, divided among 9 churches and 2 ward congregations. In our federation, especially in Groningen, we see an increase of members coming from the RCN. Especially we’d like to mention that the ministers rev. van Egmond and rev. Gunnink (both recently retired ministers) made the move from the RCN and joined the DGK.
For clarity sake we want to point out another thing. Sometimes we hear rumours concerning the opinion as if DGK clings to the liberation of 2003 as the only moment of reformation. There are some people who say that if you leave the RCN and want to join the DGK, you have to admit that 2003 was the only right date, the moment God called his people out of the RCN and that every other moment of liberation after 2003 is too late. Well, this is definitely not true. We never ask from people that they say 2003 was the only right moment to liberate themselves from the unscriptural decisions made in the RCN. We don’t discuss the moment of liberation when brothers and sisters want to become a member of our churches. We ask people if they left the RCN for scriptural reasons, live according to Scripture and if they agree with the confessions of the church.
And we do pray and keep praying that the Lord opens hearts and minds and give people the courage to leave the RCN. May the Lord bless your decisions regarding the RCN. So that the churches and their members may return to Gods Word and the confessions. Virtually every week our prayers are devoted to the Lord for the repentance and turning back of the brothers and sisters in the RCN. They are brothers and sisters with whom we are still connected in many ways, through friendships, relatives, schools. At the same time we are most thankful that in recent times the Lord gave courage and strength to many people to break with the unscriptural ways of these churches.
At present our federation has eight ministers, five of them in active service and three retired. A number of ministers also cooperate at the theological training college. In our search to give this training college the most fruitful content, we also watch with great interest to what your synod is going to decide concerning the question starting your own theological seminary.
Contacts with GKN
We’d also like to inform you on the contacts between DGK and GKN. During the last contact with your previous synod and deputies you rightly urged our churches to seek contact with and make overtures to the GKN so we may come to unity with them. As you know, DGK and GKN both are federations originating from the RCN. As DGK we also see it as our calling to seek contact with GKN with an eye to growing closer together and, the Lord willing, unity. Our churches experienced it as very painful that the GKN sees an obstacle in the substantial talks between the two federations.
The GKN demands that DGK publicly distances itself from an article which was published on a personal title in our church magazine. DGK deputies, speaking for our churches with deputies of GKN, kept and keep saying that everything can be discussed. Many of the actual matters and other things which are written about have a connection with a private vision of the past. Those matters should be talked about. But to our great disappointment GKN now has conditioned that no further talks are possible, unless the concerning article has been taken back. Both our deputies and later our synod thought it an unnecessary, but certainly also an unfair and not to be justified condition for continuing the talks. Three weeks ago our synod sent a letter to GKN in which the hearty wish and desire to re-enter talks is expressed. We’d like to ask your deputies if you can advise us how to re-open these talks with GKN. And especially ask you to pray within your churches for this unity, because of the glory of our Lord. We really wish to come to closer relations with the GKN. And realise that in these times of secularisation in which so many people leave the churches we as small reformed churches in the Netherlands need each other badly.
Contacts with foreign churches
Furthermore about our contacts with churches abroad. We’ll start with our sister church in Abbotsford (Canada).The synod decided to enter talks with the sister church at Abbotsford about the catholicity of the church in connection with the justification of its secession and its present ecclesiastical position. This decision has been made, because expressions of Abbotsford about churches with the Westminster Standards, have raised various questions with us regarding their vision on the catholicity of the church. We really hope that our sister church in Abbotsford will have an open mind for this discussion and that it may contribute to a right vision and way of acting, particularly there where the catholicity of the church is at stake. This decision makes it clear that DGK wants to be fully reformed and roundly catholic. In this light we’d like to enter talks with the Canadian Reformed Churches (CanRC) as well.
Next we’d like to mention shortly that we continue our contacts with churches in Northern Ireland and South Korea. The churches in Indonesia have also been put to our attention by rev. H.G. Gunnink. In the eighties Rev. Gunnink worked as a missionary in Kalimantan Barat (Western Borneo). In 2016 they sent rev. Gunnink an invitation to give a seminar on the Canons of Dordt. The seminar was attended by office-bearers of the Reformed Churches in Indonesia, Kalimantan Barat and students of the theological training institute. During that visit he was asked to teach at their seminary (STTR) He was able to do this in 2017 and 2018, each time for a few weeks, and was requested by their teaching staff to continue doing this each year as long as he sees fit. Especially for the churches of South Korea and Indonesia it is our wish to communicate with your deputies, so as to make mutual use of each other’s knowledge and experience as much as possible.
Via one of our congregations we maintain contact with rev. Z. Toth, a reformed minister in Western Ukraine.
Finally
We don’t want to keep it from you that DGK made a decision in which we had the Australian Free Reformed Churches as a positive example. As you may know we have a national church magazine, The Bazuin, published under the responsibility of the synod. Our recent synod decided to make it a magazine which no longer is the responsibility of synod, but nevertheless is bound to the churches. This binding has been realised in the same way you have organised things with your magazine Una Sancta. We hope that in this way our family magazine may contribute even better to the growth of the belief in our triune God and to a life dedicated to the LORD. We thank you very much for the space and time you have given us here. We wish to ask you to keep praying for the churches of Jesus Christ in the Netherlands. We are small and vulnerable churches, which in spite of sins and shortcomings want to build on the foundation Christ Himself has laid.
We would also like to use the opportunity to convey the hearty greetings of our retired rev. P. van Gurp. Some of you wonder if retired minsters are able to contribute for longer time towards your own seminary. Well it is possible we can tell. Rev. van Gurp still does at his age of 97….He almost functions longer as a retired than as an active minister… Ok he is special. Some of you may know him from the time he was a minister in Albany a long time ago. Especially you brother Old. He wishes to express his sympathy and love for you, the churches which he used to serve here in Albany. He’d like us to pass on the following on his behalf to you:
I understand your earlier reservations which you had with regard to our liberation in 2003, because you thought it was premature. With sadness we have to establish that since that time the decline and deformation of the RCN have been unstoppable. I would appreciate it so much when your synod might see an opening to work on a way to restore a sister-church relation with us. I remember the early years of the Australian churches during which our Dutch ministers by their efforts have impregnated and formed the reformed course of your churches, in which course you have remained over the years. It would really be heart-warming if those old and special bonds could be restored and continued.
We pray for God’s blessing for the rest of your synod work. May the LORD bless your work for the edification of His congregations in Australia. May the LORD give you continuing faith and love for the work of the Lord Jesus Christ. May you continue to stay firm in His work. Finally we wish to encourage you with the words of the Lord Jesus Himself in Matthew 28:20:
And see, I am with you always, even to the end of the age. Amen.
We thank you for your attention.
On behalf of deputies DGK churches in the Netherlands for relations with churches abroad:
Rev. C. Koster
Rev. M.A. Sneep
June, 2018
Originally the speech in Dutch was published on the website of De Gereformeerde Kerken (hersteld, DGK), click here.