In memoriam Gosse Blijdorp (1919-2017)
Ds. C. Koster
29-04-17
Geboorte en jeugd
Op 21 maart 1919 is Gosse Blijdorp geboren in de stad Rotterdam, als oudste van een gezin van vijf. Zijn vader was slagersknecht, zijn moeder runde zelf een handeltje in koffie om wat extra geld binnen te brengen. Op die manier konden ze de studie van hun oudste zoon bekostigen, maar helaas was er geen geld voor de studie van de tweede zoon.
Studie en oorlog
Blijdorp studeerde vanaf 1937 aan de theologische hogeschool in Kampen. De oorlog veranderde de hele situatie. Hij werd tewerkgesteld in Duitsland, maar na verloop van tijd hebben ze hem weer teruggestuurd. Niet lang daarna moest hij zich melden, omdat hij in een brief naar huis zich laatdunkend over het nationaal socialisme had uitgelaten. Hij was toen nog maar 23 jaar oud. Op 11 maart 1943 kwam hij in kamp Vught.
Later, eind mei 1944, hebben ze hem overgebracht naar Dachau, waar hij in april 1945 werd bevrijd. In Dachau moest hij eerst werken bij een werkcommando in de munitiefabrieken in het nabijgelegen Allach. Dat was heel gevaarlijk, omdat die fabrieken vaak werden gebombardeerd, terwijl de gevangenen dan niet naar de schuilkelder mochten. Een vriend gaf hem toen de tip dat hij moest zien in het theologenblok te komen. Theologen mochten namelijk niet werken, zodat ze geen contact met de andere gevangenen konden hebben. Dat lukte, en zo heeft Blijdorp de oorlog overleefd.
Veel heeft hij niet verteld over zijn verblijf in de kampen. Hij moet veel gezien hebben van de verschrikkelijke omstandigheden daar, het leed was tastbaar. Wel had hij na de oorlog duidelijk moeite om de draad van zijn studie weer op te pakken. Uiteindelijk haalde hij toch zijn kandidaatsexamen.
Dienaar van het Woord
In 1956 kreeg Blijdorp een beroep uit Dokkum en Wierum, waar hij elf jaren mocht staan als dienaar van het Woord. In oktober 1967 werd hij bevestigd in de gemeenten van Alblasserdam en Nieuw-Lekkerland, waar hij eveneens met grote ijver en inzet heeft gediend. Hier stond hij tot aan zijn emeritaat, april 1984. Hij nam van die gemeenten afscheid met een preek over Joh. 13:1-5.
Kerkelijk werk
Vlak voor zijn bevestiging in 1967 was hij als tertius afgevaardigde op de generale synode van Amersfoort-West (1966-1967). In de paar dagen dat hij daar was, is ds. Blijdorp betrokken geweest bij een belangrijk besluit, namelijk niet te voldoen aan de revisieverzoeken in de zaak Groningen-Zuid van ds. A. van der Ziel (art. 202). Daarin uitte zich een keuze en een koers, waaraan ds. Blijdorp trouw is gebleven. Ook later, op de generale synode van Hattem (1972-1973), was hij als secundus actief. Verder is hij vele jaren voorzitter geweest van de Commissie Samenwerkende Kerken (emeritering).
Emeritaat
Tijdens zijn emeritaat bleef hij actief. Ook las hij dagelijks de kranten en reageerde hij op discussies die er plaatsvonden. Zo uitte ds. Blijdorp zich bijvoorbeeld kritisch over de samenvoeging van de RPF en het GPV.
De predikant heeft zich op zeer hoge leeftijd vrijgemaakt van de GKv vanwege het standpunt van de kerkenraad in Wageningen over een gezin wat hun kinderen niet wilde laten dopen. Hij voegde zich in de zomer van 2013 bij DGK Amersfoort, waar hij in het begin wekelijks ook de zondagse erediensten bezocht. Zijn vrouw bleef lid van de GKv in Wageningen.
Echtgenote
Blijdorp trouwde op 27 juni 1951 met Klazina de Jong. Samen kregen ze negen kinderen. Mevrouw Blijdorp was een openhartige vrouw die veel steun betekende voor haar man, en thuis de moedertaak met liefde en toewijding vervulde. Ook ging zij vaak bij mensen in de gemeenten op bezoek. Ze overleed 18 mei 2015 op de zeer hoge leeftijd van 92 jaar.
Overlijden
De gezondheid van ds. Blijdorp ging steeds verder achteruit. Lichamelijk was hij, zoals eigenlijk zijn hele leven, gezond en krachtig. Maar zijn geestelijke denkvermogen verminderde sterk, zodat hij veel dingen vergat en door de war haalde. Hij kon niet meer voor zichzelf zorgen. Vele jaren hebben zijn kinderen gezorgd voor hun vader.
In de laatste periode van zijn leven werd ds. Blijdorp opgenomen in het pas gebouwde Hart van Vathorst in Amersfoort. Drie dagen na zijn 98e verjaardag is hij overleden, 24 maart 2017. Hij mocht ingaan in de vreugde van zijn Heiland, verlost van zonde, ziekte en achteruitgang. 28 maart 2017 is hij begraven op de Algemene Begraafplaats de Leeuwerenk in Wageningen.