Ethiek

Uit de kerken

Nieuwe artikelen
Signalen



Aanmelden GRATIS nieuwsbrief

Naam:
E-mail:



printen

mailen

Help Oekraïne 11

 

D.J. Bolt/CERE

08-10-22

 

Graag weer een update over de situatie van broeders en zusters in de Oekraïne/Transcarpathia en hun hulpverlening, in twee onderdelen:

 

- Fotoverslag hulpverlening

- Stand van zaken

 


 

Fotoverslag hulpverlening

 

6 oktober 2022

 

Beste broeders en zusters!

 

De tijd vliegt, de oorlog is al meer dan een half jaar aan de gang, en gedurende deze tijd hebben we voortdurend degenen geholpen die zich in een zeer moeilijke situatie bevonden en nog steeds bevinden. We danken jullie voor jullie blijvende betrokkenheid. Het aanvankelijke verlangen om te geven en te helpen is bij velen al gestild, maar het is goed om jullie ijver en liefde, die nog steeds in jullie leeft, te ervaren. Dank je wel!

De situatie er niet eenvoudiger op geworden, maar op de een of andere manier zijn veel mensen, niet alleen elders in Europa, maar ook hier in Oekraïne, er gewend aan geraakt dat er een oorlog woedt.

 

De winter staat voor de deur en daar zijn we een beetje bang voor. Velen van ons zouden graag willen dat ons leven weer wordt zoals het was, maar het zal niet meer hetzelfde zijn. We kennen Gods plan niet, noch begrijpen we nu waarom Hij ons deze dingen laat overkomen. Maar we mogen nog steeds ons leven leiden in de wetenschap dat Hij zich nooit vergist, zelfs niet als Hij ons moeiten geeft in ons leven. Dit is een geweldige hoop, het is zo goed om ons daar als christenen aan vast te klampen. Maar het is echt moeilijk om het in elke situatie te aanvaarden. Denk bijvoorbeeld aan de echtgenoot van een jonge vluchtelingenmoeder die in ons dorp woont. Hij is de afgelopen week weggevoerd om te vechten. Ze wacht voortdurend op telefoontjes en berichten van haar man om te horen of het goed met hem gaat, of dat hij nog leeft. Elke dag in deze spanning leven is best wel moeilijk. In feite kan het leven van ons allemaal, op het slagveld of thuis, op elk moment eindigen. Maar vaak denken we er pas aan in zulke moeilijke situaties.

 

De winter komt eraan, de nachten worden kouder. Het is echter nog niet toegestaan om de verwarming aan te zetten voor vluchtelingen die in scholen in Transkarpatië wonen. Voor volwassenen is dit niet zo'n groot probleem als het is voor kinderen en ouderen. (We weten dat dit niet alleen een probleem zal zijn in Oekraïne, maar ook in andere landen helaas.) Op zulke momenten ben ik nog dankbaarder dat ik in mijn eigen huis kan wonen en dat we, als onze kinderen het koud hebben, de verwarming kunnen aanzetten zodat ze niet verkouden worden. Dingen die vroeger vanzelfsprekend leken, worden nu zó waardevol.

 

 

De afgelopen maand hebben we wekelijks de instellingen bezocht waar nog vluchtelingen verblijven. Veel vluchtelingen in de instellingen die wíj bezochten, verblijven al maanden in Transkarpatië.
 

Maar er komen ook nieuwe vluchtelingen aan. Zo arriveerde onlangs een jong stel met hun 5-jarig kind in een van de kleuterscholen in Beregszász. Ze kwamen uit Mikolájiv (Миколаїв).

 

 
   

 

Helaas was zowel de vrouw als de man daar gewond geraakt. Zijn verwonding valt mee, hij hinkt en zijn been doet pijn, maar de verwonding van de vrouw is veel ernstiger. Een volledig herstel daarvan is hoogst onwaarschijnlijk, aangezien haar verwondingen aan haar been zeer ernstig zijn.

De ouders hebben lang in het ziekenhuis gelegen. Hun jongetje is heel bang geworden dat zijn ouders hem weer weken zullen moeten achterlaten. Daarom wijkt hij niet van hun zijde.

 
 

 

De foto toont een jonge judoka met haar grootmoeder. Ze werd door haar moeder verlaten toen ze nog een kind was. In de sport bracht ze het ver: ze nam zelfs deel aan wereldkampioenschappen en behaalde daar goede resultaten.
Maar oorlog spaart niemand, het maakt niet uit of het nu gaat om een eenvoudige mensen of succesvolle atleten, of wie dan ook.

 

 

Ik schreef al eerder over de dame op de foto. In de zomer had ze twee kinderen, van wie de oudste slechthorend is en niet kan praten, nu is haar derde kindje geboren, ook een jongen. We danken God dat het goed met hem en zijn moeder gaat. De vader mocht van het front een paar dagen met verlof naar huis om zijn kleine kind even te zien, maar moest daarna weer snel terugkeren.
De moeder vroeg ons om een badkuip voor het kind, omdat er niets was om het kind in te baden. En in de komende tijd willen we graag zorgen voor kinderkleding.

 

Veel mensen worstelen met moeilijkheden. Sommigen maken zich zorgen over hun huis, anderen zijn bang voor wat hun man aan het front kan overkomen, en weer anderen kijken uit naar de terugkeer van hun kinderen uit de oorlog. Velen zijn bang voor wat er elke dag, vandaag of morgen zomaar kan gebeuren. Daarom is het ook zo nodig dat jullie voor ons blijven bidden!

Dank je wel voor al jullie inspanningen voor ons, voor jullie donaties.

En voor al jullie gebeden.

 

God zegene jullie allemaal!

 

Met broederlijke liefde,

Broeders en zusters uit Transkarpatië

 


 

Stand van zaken

 

Weer een 'mooi' inkijkje in het leven van Oekraïners die moeten leven onder de grote druk van een alsmaar voortgaande gruwelijke oorlog. In onze samenleving treedt er een zekere gewenning op, de oorlog lijkt voor velen een 'ver van m'n bed show' te worden, behalve dan dat we het financieel steeds meer gaan merken. De media staan er bol van. 
Zoals bovenstaand verslag aangeeft, ook in Oekraïne treedt een zekere gewenning op hoewel het een groot verschil uit zal maken of je man of zoon aan het front vecht of thuis kan blijven.

Ondertussen gaan de ontwikkelingen voort. De Nordstream pijpleidingen zijn gesaboteerd en onbruikbaar geworden, de Russen hebben de vier oostelijke provincies, Kherson, Donetsk, Luhansk en Zaporizhzhia illegaal geannexeerd en hebben honderdduizenden reservisten opgeroepen om hun troepen te versterken. Ook is de grootste Oekraïnese kerncentrale van Europa nog in russische handen met alle gevaren van dien.

 

Maar, en dat is het goede nieuws, het Oekraïnse leger herovert aanzienlijke gebieden en drijft het russische leger behoorlijk in het nauw, zelfs zo, dat af en toe de invallers kunnen worden bestookt met hun eigen achtergelaten wapentuig! En kunnen die reservisten waarvan tienduizenden de dans proberen te ontspringen door te vluchten naar het buitenland, het wel succesvol opnemen tegen een zeer gemotiveerd volk dat voor zijn eigen vrijheid vecht? Is het niet een wanhoopsdaad?

Maar de grote onzekerheid blijft, wat doet die kremlinkat in het nauw met zijn kernwapenklauwen? 

Inderdaad, het blijft dringend nodig te bidden, te smeken om een gerechtvaardigde vrede zodat het Oekraïnes volk weer in vrede en veiligheid kan leven en ook de aarde niet onherstelbaar beschadigd, zo niet onleefbaar wordt!

 

Hulpverlening

 

Zoals de vorige keer al werd gemeld, neemt de vluchtelingenstroom in dat deel waarin onze broeders en zusters bezig zijn wat af. Dus hebben we hen gevraagd op welke wijze wij ondersteuning kunnen blijven bieden. Want het is zonneklaar dat er hulp moet blijven worden geboden.

In een 'pastoral meeting' (via internet) hebben de vier predikanten van het ERE-kerkverband met elkaar overlegd, en hebben het volgende voorstel gedaan. We zetten het maar even puntsgewijs op een rijtje.

  • Blijvende ondersteuning van vluchtelingen.
  • Ondersteuning van behoeftige gemeenteleden in hun levensonderhoud.
  • Noodhulp van USD 5000 per maand, ingaande per november 2022.
  • Verdeling hulp over vluchtelingen en gemeenteleden 50/50.
  • Verantwoording door hulpverleners eind 2022.
  • Maandelijkse fotoreportage van de hulpverlening.

Nieuw is dus dat ook de gemeenten hulp wordt geboden om het hoofd boven water te houden. Dat lijkt ons een goede zaak. Vergelijk het met grote moeiten die al in ons rijke land worden ondervonden om de armoede door de stijging van de kosten van levensonderhoud te bestrijden. De situatie in een land dat in oorlog is en alle zeilen moet bijzetten om die tot een goed einde te brengen, moet nog vele malen problematischer zijn. Eigenlijk was het natuurlijk ook wel wat wrang dat de afgelopen maanden alle hulp naar vluchtelingen ging, hoe nodig ook, maar behoeftige gemeenteleden nog buiten zicht bleven.

Dat gaat dus nu veranderen. Hiermee zetten we dus het 'beleid' van de afgelopen tijd door met als verschil dat 50% van het gedoneerde geld mag worden besteed binnen de gemeenten.

De hulpverlening heeft gevraagd per november de donaties voort te zetten: voor de maanden augustus en september was er nog voldoende geld beschikbaar. Er is ook  voldoende geld in onze kas om dit beleid een aantal maanden te kunnen uitvoeren. Bovendien verwachten we een blijvende giftenstroom want er zal ook veel geld nodig zijn voor de wederopbouw.  

 

CERE is met het voorstel akkoord gegaan. We zijn blij dat we, al is het op een nog zo bescheiden schaal als het vergeleken wordt met de enorme nood in het land als geheel, toch met elkaar als christenen op een plek iets kunnen bijdragen aan leniging van de ellende daar. En mocht de situatie veranderen, we houden de vinger en pols.

En u op de hoogte.

 

Financiën

 

Er is een mooi bedrag beschikbaar voor steun de komende maanden. Er werd ook een prachtig bedrag vanuit de Free Reformed Churches van Australië gedoneerd! Zo kunnen we  gegarandeerd de komende maanden steeds $5000 overmaken! En dat zal nodig zijn met een oorlog die nog maar steeds voortduurt, en een winter voor de deur die in een landklimaat meestal niet mals is!

 

 

CERE - Charitas Evangéliumi Református Egyház

Giften kunnen worden overgemaakt op

 

NL88RBRB0827785585  Diaconie De Gereformeerde Kerk Opeinde eo.
Vergeet niet te vermelden Oekraine.

 

 

Vertalingen: DJB