Ethiek

Uit de kerken

Nieuwe artikelen
Signalen



Aanmelden GRATIS nieuwsbrief

Naam:
E-mail:



printen

mailen

Help Oekraïne 4

 

D.J. Bolt, CERE

09-04-22

 

Graag weer een update over de situatie  van broeders en zusters in de Oekraïne/Transcarpathia en hun hulpverlening in twee onderdelen:

 

- Fotoverslag hulpverlening

- Financieel overzicht

 


 

Fotoverslag hulpverlening

 

5 april 2022

 

Beste broeders en zusters

 

We kunnen onze brief niet anders beginnen dan met jullie te bedanken voor alle hulp die jullie ons hebben gegeven. En we danken jullie voor de voortdurende gebeden voor ons. We hebben dat ook nodig omdat we in deze tijden eigenlijk geen andere oplossing zien dan dat God Zijn genade zal betonen aan ons volk.

 

Er zijn nog steeds veel vluchtelingen in Transkarpatië. De situatie wordt er in de loop van de tijd niet makkelijker op: mensen worden steeds ongeduldiger, kinderen willen weer naar huis, en het leven van de lokale bevolking wordt volledig ontwricht. Iedereen is bang, de luchtalarmen gaan elke dag af, sommige mensen negeren ze, maar anderen zijn nog steeds doodsbang en brengen lange uren door in kelders met hun kinderen. (Op de foto een gezin uit een van onze gemeenten.)

In het kleine dorpje waar ik woon zijn er momenteel 4 vluchtelingen, waarvan twee uit Bucha. Het wordt voor hen elke dag moeilijker als ze van de achterblijvers zien en horen wat er in hun stadje gebeurde, er zijn zoveel burgerslachtoffers. Een van de vrouwen vertelde dat ze steeds er weer aan moet denken dat haar man hen dagenlang in hun huis had gehouden, zodat ze de ellende die hen omringde, zoals de lichamen die op straat lagen en de verwoeste gebouwen, niet zouden zien. Toen ze vertrokken probeerden ze te voorkomen dat hun kleine jongen om zich heen keek, zodat ook hij de ellende niet zou zien. Verschillende klasgenoten van hem werden gedood. Er is een messenger-groep met veel mensen uit Bucha gevormd, van ouders die op zoek naar hun vermiste kinderen en kinderen die op zoek naar hun vermiste ouders zijn. Ze gaan elke dag weer naar bed met al het droevige nieuws. En ook al verblijven ze nu op een rustige plek, ze kunnen niet meer blij zijn. (Het is beter daarom maar geen foto's van hen te tonen.)

 

We hebben de afgelopen dagen verschillende scholen en kinderdagverblijven bezocht. Soms plekken gezocht waar we nog nooit eerder waren geweest.

Een van de pas bezochte kleuterscholen staat in Macsola. Daar verblijven momenteel 18 volwassenen en kinderen. Hun situatie is vrij moeilijk, er is helaas geen badkamer in de kleuterschool, er zijn alleen grote kommen om in te baden, voor kinderen zowel als volwassenen.

 

In één lokaal zitten acht kinderen samen met hun twee moeders. Helaas zorgen ze niet echt goed voor de kinderen. In vredestijd zitten de kinderen op een kostschool. De kinderen hebben de hele tijd honger en vragen dus voortdurend om eten. En de ouders roken en het deert hen niet dat de kinderen er last van hebben.

In het andere lokaal bevinden zich voornamelijk volwassenen, er is alleen één kindje van 1,5 jaar oud bij.

We brachten hier veel vlees, worstjes, kaas, fruit, flessen water, schoonmaakmiddelen, groenten, yoghurt. En we zullen proberen hen zo snel mogelijk weer te bezoeken.

 

De situatie in de school van Kisbégány is vergelijkbaar, geen badgelegenheid, alleen grote kommen om in te wassen en te baden. Ze zijn erg dankbaar, want ze kunnen in ieder geval naar bed in een warme en rustige kamer. En worden wakker op een warme en rustige plek.

Er zijn veel kinderen. Ze zitten de hele tijd voor de lerarenkamer zodat ze internet hebben. Sommigen hebben internet nodig om te studeren, anderen gebruiken internet voor spelletjes.

De jonge man op de foto vertelde ons dat hij kwam om zijn verjaardag te vieren. Dat kon hij thuis niet doen. Op dit moment is hij nog niet meegenomen om te vechten, maar misschien gebeurt dat op 11 april. Maar waarheen weet hij niet, alleen maar dat hij spoedig zal moet vertrekken.

 

Dit is de kleuterschool in Kigyos, waar 25 volwassenen en kinderen verblijven. Deze school heeft onlangs zijn deuren geopend voor vluchtelingen. Ze hebben verschillende dingen van ons gevraagd: een koelkast, een magnetron, een wasmachine, vlees natuurlijk en nog veel meer. En handige vluchtelingenmannen ruimen het erf rond de school op en maken het netjes.

Hier zijn veel mensen uit heel moeilijke situaties naar toe gekomen. Zo twee families uit Mariupol, die alles verloren hebben. Zij overwogen dat als ze een nieuw leven moesten beginnen, ze dat niet in Oekraïne zouden doen, maar in Polen. En dus vertrokken ze al weer heel snel. Helaas konden hun echtgenoten niet met hen mee, zij werden naar het front gebracht na slechts twee dagen in Kigyós te zijn geweest. Ze waren dus nauwelijks uit het lijden verlost of deze mannen moesten binnen enkele dagen al weer terug.
Ze huilden veel.
 

 

 

De vader van het gezin op de foto was geopereerd. Hoewel hij ook naar het front moest werd hij misschien daarom vrijgesteld.

 

 

Er is veel ellende. Wellicht kunnen foto's dat niet zo laten zien en niet goed de moeilijke situaties weergeven. Maar we hopen dat jullie toch merken hoeveel jullie steun voor hen betekent. Veel mensen beginnen te huilen als ze ervaren dat vreemden aan hen denken en hen helpen!

 

Dank voor jullie inspanningen, jullie gebeden.

God zegene jullie.

 

Welzalig is hij die verstandig omgaat met een ellendige;

in dagen van onheil zal de HEERE hem bevrijden.

De HEERE zal hem bewaren en hem in het leven behouden;

hij zal op aarde gelukkig gemaakt worden.

Geef hem niet over aan het verlangen van zijn vijanden.

Psalm 41, 1-3

 

ERE gemeenten Oekraïne/Subcarpatia

 

 

 

 


 

Financieel overzicht

 

Ook de afgelopen week zijn er weer giften binnengekomen van zowel particulieren als kerken. Zoals uit bovenstaande reportage kan blijken is het ook nodig dat we aandacht houden voor de grote ramp die zich in Oekraïne voltrekt. Het land is een eind van ons vandaan maar met de gruwelen in Butcha en andere steden komt het haast niet te peilen leed voor onze ogen te staan. Hoe zouden wij het kunnen dragen als ons huis, onze hele hebben en houden in één klap zou vernietigd worden, misschien ook geliefden vermoord, en we moesten proberen een goed heenkomen te zoeken in de onbekende?

 

We zijn blij dat we iets kunnen doen om te helpen daar. En ook hulpverleners en hen die ondersteund worden zijn daar blij mee, zo blijkt weer uit bovenstaande reportage.

.

Laten we er voor blijven bidden dat spoedig een rechtvaardige vrede mag aanbreken en aan de wederopbouw van het geschonden land kan worden begonnen. 

 

 

Giften kunnen worden overgemaakt op

 

NL88RBRB0827785585  Diaconie De Gereformeerde Kerk Opeinde eo.
Vergeet niet te vermelden Oekraine.

 

 

Vertalingen: D.J. Bolt