Ethiek

Synodeverslagen

Nieuwe artikelen
Signalen



Aanmelden GRATIS nieuwsbrief

Naam:
E-mail:



printen

mailen

GS Goes Verslag 03 – Buitenlandweek 3/Toespraken

 

D.J. Bolt

18-01-20

 

De agenda voor de bijeenkomst op vrijdag 10 januari 2010 zag er zo uit:

  1. Toespraken door afgevaardigden van zes buitenlandse kerken.
  2. Gelegenheid tot reageren door synodeleden.
  3. Reactie van BBK-synodecommissie.
  4. Groepsbespreking.
  5. Afsluiting?

De vergadering stond onder leiding van de assessor ds. D.W.L. Krol
De vertaling van de toespraken is van DJB.

 

Toespraken

 

We laten een aantal toespraken (vertaald) volgen. In extenso, tenzij we de originele toespraken niet te pakken konden krijgen, dan geven we er een samenvatting van. Na elke toespraak werd een lied gezongen.

 

Toespraak 1 - Canadian Reformed Churches - CanRC

 

Gemeenten: 58    

Leden: 19.319
Predikanten: 87 (M)

Afgevaardigden: Rev. dr. R.C. Janssen, br. G.J. Nordeman

Spreker: Rev. Janssen

 

Geachte afgevaardigden,

 

Het is over, ten minste, nu. De Canadian Reformed Churches besloten afgelopen lente de zusterkerkrelatie niet meer voort te zetten. Daar zijn verschillende redenen voor. Maar ten diepste gaat het om de vraag of men wil leven naar Gods Woord. De kerken die ik en br. Nordeman vertegenwoordigen zijn niet langer overtuigd dat de GKv dit doen.

 

In mijn toespraak ga ik niet herhalen wat wij u gezegd hebben in de vele, vele afgelopen jaren. Wij zien daar weinig nut in. In synode vergaderd besloten onze kerken, in 2016 en nogmaals in 2019, om elke vrijgemaakte kerk een brief te sturen met de tekst van onze besluiten aangaande de GKv, in het Nederlands, zodat onze zorgen u bekend zouden zijn. Wij kozen voor deze handelswijze omdat het ons inziens duidelijk moet zijn dat wij deze stand van zaken betreuren. Het doet ons diep pijn. U bent ons dierbaar geweest, wij zijn elkaar tot nut geweest. Maar wij voelen ons gedwongen. Want het is onze overtuiging dat het onderhouden van onze zusterkerkrelatie niet trouw zou zijn aan de enige bisschop van de kerk, onze Heiland en Heer, Jezus Christus.

 

Als ik zie hoe het gegaan is, de afgelopen tien jaar, dan verbaasd het mij en doet het mij verdriet dat velen van u niet bewust leken van de gevolgen van uw besluiten voor uw internationale relaties en dat u, zo lijkt het, verbaasd bent door wat er nu gebeurd. Uw lidmaatschap in de ICRC is geschorst, op motie van de Orthodox Presbyterian Church met steun van de Canadian Reformed Churches. En nu hebt u geen zusterkerken meer in Noord Amerika.

De reden is niet, dat wij, uw zusterkerken, allemaal veranderd zijn m.b.t. de zorgpunten. De reden is dat u veranderd bent. En de reden is des te meer, dat, ondanks het feit dat u veranderd bent, u ons niet hebt overtuigd om te veranderen.

 

U bent veranderd.

In 1999 werd een kandidaat door Classis Kampen onderzocht met het oog op ambtsbevestiging. Het preekvoorstel van de kandidaat riep vragen op: het leek er op dat hij voorstander zou zijn van vrouw in het ambt. De deputaten van de PS vonden deze verdenking onterecht. Desalniettemin besloot de classis om het examen stop te zetten. M.a.w, in 1999 was uw overtuiging dat iemand die verdacht werd van het leren dat vrouwen in het ambt kunnen dienen niet geschikt is voor de Dienst van het Evangelie. Gelukkig kwam het allemaal goed. Want, ziet u, ik was die kandidaat.

 

U bent veranderd.

In januari 2014 organiseerden uw theologische opleiding en de onze, Kampen en Hamilton, een conferentie over het onderwerp hermeneutiek. De voordrachten werden gepubliceerd. Soms begrepen we elkaar niet goed. Ik weet uit ervaring hoe moeilijk het kan zijn voor een Nederlander om zich helder en precies uit te drukken in het Engels, en hoe moeilijk het kan zijn voor iemand die geen Nederlands kent om barmhartig te zijn richting iemand die Engels als een tweede taal spreekt. De discussie was openhartig. Maar het was duidelijk, we waren het niet eens. En al zijn er zaken waarover we binnen kerkmuren van mening kunnen verschillen – ik heb aan uw opleiding mijn dissertatie over dat onderwerp geschreven – de zaken waarover wij verschilden in 2014 waren volgens ons fundamenteel en confessioneel. Ik vroeg een ervaren collega die vaak gediend had als Curator voor onze theologische opleiding, wat er zou gebeuren als die bepaalde Nederlandse professor één van onze docenten was. “Onmiddellijke schorsing,” was zijn antwoord.

 

U bent veranderd.

Wij niet. Het verschil tussen u en ons is van dien aard dat het ons, ons inziens, weerhoudt van het beoefenen van kerkelijke gemeenschap. Het betekent, bijvoorbeeld, dat uw predikanten niet langer mogen voorgaan in erediensten in onze kerken. In 1999 vond u hetzelfde.

Wij, de Canadian Reformed Churches, zijn er van overtuigd dat wij u nadrukkelijk verzocht hebben een andere weg te gaan. Wij zijn naar uw synodes gekomen. U kwam naar onze synodes. Er is een conferentie over hermeneutiek geweest. We menen dat wij gedaan hebben wat wij konden. Uw deputaten BBK hebben u brieven doorgestuurd van kerken uit de wereld. Een brief waar ik weet van heb mis ik, zelfs geen verwijzing naar die brief. Ik mis de brief van de ICRC die uw deputaten BBK in November 2018 ontvingen. Die brief bevat de volgende alinea’s:

 

Met dat doel vragen we u [= BBK] vriendelijk wat volgt door te geven aan de volgende generale synode: ons dringend verzoek vanuit het hart om terug te draaien het besluit dat het toestaat om vrouwen te bevestigen als diakenen, ouderlingen, en predikanten.

We willen de banden tussen u en ons niet doorgesneden zien. Zoals u bekend is, uw besluit heeft grote zorg veroorzaakt, zowel in de International Conference of Reformed Churches alsmede onder bijna alle lid kerken. Sommigen hebben hun relatie met u al verbroken, anderen bevinden zich in dat proces. Uiteindelijk zullen de Gereformeerde Kerken in Nederland geïsoleerd raken van al hun voormalige zusterkerken. Dat zou een verdrietige en pijnlijke ontwikkeling zijn. [einde citaat]

 

Die verdrietige en pijnlijke ontwikkeling vindt nu plaats.

Zo zegt de brief die de Canadian Reformed Churches u toestuurde, aan individuele kerken in juli 2019 en aan BBK in oktober (het feit dat BBK de brief pas later ontving is onze fout en wij bieden daar onze verontschuldig voor aan), uw handeling wordt door ons gezien als “een duidelijke aantasting van het Woord van God, waardoor wij gedwongen zijn om onze zusterkerkrelatie met u, de Gereformeerde Kerken in Nederland (vrijgemaakt), te beëindigen.”

Wij betreuren het ten diepste dat onze kerkelijke relatie nu beëindigd is. Persoonlijke banden blijven, discussies kunnen doorgaan, maar kerkelijk zijn wij nu gescheiden. U bent ons dierbaar geweest en, vanwege onze gezamenlijke geschiedenis, blijft u ons dierbaar op veel manieren. Wat nu gebeurt doet ons heel veel pijn en verdriet, ook mij persoonlijk. Echter, we willen Gods wil gehoorzaam zijn, Gods koninkrijk bevorderen, and zo, dus, God de eer toebrengen, vanuit ons geloof, anders handelen, zo leert de Geest ons in Romeinen 14, is zonde.

 

Moge de Heer ons allen genadig zijn.  Liefde en trouw zijn de weg van de HEER voor wie de wetten van zijn verbond onderhouden (Psalm 25:10). Met de psalmist bidden wij toch allen: “Doorgrond mij, God, en ken mijn hart, peil mij, weet wat mij kwelt, zie of ik geen verkeerde weg ga, en leid mij over de weg die eeuwig is.” (Psalm 139:23-24).

Dank u voor deze gelegenheid om uw vergadering toe te spreken.

 

Toespraak 2 – The Kosin Presbyterian Church in Korea

 

Gemeenten: 2091           

Leden: 423.245
Predikanten: 3861 (M)

Afgevaardigden: Rev. HaeShin Yoo, Prof. JaeYoun Kim

Spreker: Rev. Yoo

 

Geachte afgevaardigden,

 

Wij, pastor HaeShin Yoo en mijn collega, prof. dr. JaeYoun Kim, zijn blij u de groeten over te brengen van de Presbyterian Church in Korea (KPCK). Wij zegenen u in de naam van God de Vader en de Zoon en de Heilige Geest.

 

1. Dankbaar maar geschokt

 

Vanaf het begin van onze broederlijk relatie in 1969, het jaar waarin u relaties met buitenlandse kerken aanging, ondersteunde u ons en stond naast ons. U hielp financieel met het tot stand brengen van het seminariegebouw. U zond twee zendeling-professoren, dr. Gootjes and dr. Kim Batteau om aan het seminarie te onderwijzen. Ook bood u Koreaanse professoren als dr. SoonKil Hur, HaeMoo Yoo, JongGil Byun, and JaeYoun Kim de gelegenheid te studeren aan de Theologische Universiteit in Kampen. Uw rijke gereformeerde theologie sterkte onze  theologie en kerk.

 

Echter, toen wij hoorden van uw beslissing om de ambten open te stellen voor vrouwen was het ons alsof 'de Jeruzalemmer tempel' werd verwoest. Die beslissing is tegen het eenvoudige onderwijs van de Schriften dat in onze kerken wordt beleden. Maar zuster-afgevaardigden Van Delden-Ubels en Simone Wiersma-Wieringa, we zijn dankbaar voor de omgang met u gisteren, en uw persoonlijke betrokkenheid op uw kerken.

 

2. Het besluit van de 69ste Generale Synode van de KPCK m.b.t. relaties met buitenlandse kerken

 

Het uitvoerend comité van onze Generale Synode 2019 stelde voor de zusterkerkrelatie met u te veranderen in een contact-relatie indien de GKv het Meppel-besluit niet herroept. Echter, na besprekingen besloten we de verandering van in kerkelijke relatie nog twee jaar uit te stellen. De belangrijkste redenen waren:

 

1) De overweging van de liefdevolle relatie die we een halve eeuw hebben gehad, en de verplichtingen die we voelen ten aanzien van de GKv noodzaken ons nog harder te werken aan opbouwen van de GKv,

2) Het is gemakkelijk om een zusterkerkrelatie te verbreken maar moeilijk om die te herstellen.

 

3. De Dwaasheid van het Evangelie, en de Gelijkheid en Gehoorzaamheid in de Drieënige God

 

Als Kosin Presbyterian Church in Korea dringen wij er bij u aan te blijven bij 'de dwaasheid van het evangelie van het kruis' in plaats van 'de wijsheid van de Griek (1 Cor. 1:18).  

Prijs toch de Drieënige God die zijn kerk bouwt overeenkomstig zijn aard. De drie personen zijn gelijk maar verschillend in hun rol m.b.t. ons heil. De Zoon, hoewel gelijk in wezen, werd gezonden door de Vader. En de Vader zond de Geest, gelijk in wezen met Hem, door de Zoon (John 15:26). Dat alles voor ons heil. De Vader zond vrijwillig en passief twee personen tot ons heil. Het was primair zijn bevel en onder zijn gezag.

De Zoon is vlees geworden en was gehoorzaam tot de dood (Phil. 2:5-11). Hij luisterde naar de Vader en gaf door aan de Geest wat hij ontving van de Vader.
De Geest onderwijst niet zijn eigen woord aan de kerk maar het woord van de Zoon (John 16:13-15). Dit luisteren en deze gehoorzaamheid zijn de glorie van de Heilige Drieëenheid. Iedere persoon wordt geëerd in het eren van anderen (John 12:28, 29; 16:13, Phil. 2:9-11).

Gelijkheid in hun persoonlijke eer, maar onderlinge gehoorzaamheid voor ons heil, zo belijden we. Dat vertelt ons de Bijbel (Heidelbergse Catechismus Vraag 25).

Zelfs in de nieuwe hemel en op de nieuwe aard zal de Zoon 'voortgaan onderworpen te zijn (ὑποταγήσεται) aan de Vader', zoals 1 Cor 15:28 zegt. De Zoon wil een menselijk wezen blijven en zo volmaakt zijn. Hij zal de Vader eeuwig gehoorzamen. Gelijkheid en verschil in ambten, en gehoorzaamheid in de Drieëenheid vormt het model van de Christelijke gemeenschap.

 

De Drieënige God is altijd Dezelfde geweest, in de 1ste eeuw, de 16de en de 21ste eeuw. Gehoorzaamheid en luisteren gemodelleerd naar de Drieënige God is niet veranderd in de kerk en de Christelijke familie. In de nieuwe hemel en op de nieuwe aarde zal geen huwelijk zijn, noch verschil tussen man en vrouw. Alleen dán zal het verschil tussen man en vrouw zijn verdwenen. Maar zover is het nog niet. Daarom zijn we gebonden aan Ephesians 5:20-33, I Timothy 2:8-14, I Peter3:1-7.

 

Een ander bezwaar: Meppel 2017 citeert Openb 12:1-16 als een grond voor de verheffing van de status van de vrouw in de ontwikkeling van de heilsgeschiedenis. Dat is vreemd. Deze vrouw met de zon op haar hoofd die een zoon baart is nooit gezien als een vrouw in persoon, behalve dan in de rooms-katholieke kerk die haar beschouwt als Maria. We weten allemaal dat zij de Oudtestamentische kerk is die Christus baart.

 

Wij hopen dat wat Calvijn het verdraaien van de Bijbel noemt voor eigen doeleinden, niet een element van uw hermeneutiek was om vrouwen te wijden. Wij hopen dat u u wilt blijven neerbuigen voor God, voor de Bijbel met de Heilige Geest, in de synode en op de preekstoel.

 

4. Éen Heilige Katholieke Apostolische Kerk

 

Hier zijn we bang voor: deze houding tegenover de Bijbel en het besluit daarop gebaseerd kan de kerk leiden tot een klein vertrek van de ware Ene Katholiek Apostolische Kerk, zijn uitleg van de Bijbel en het begrip van kerkelijke ambten.

Wij hebben de pijnlijke ontwikkeling binnen en buiten uw kerken waargenomen en daarom denken we dat de kerkorde van Korea u kan helpen. Wij kennen drie verschillende soorten niet-gewijde 'semi-ambten' naast de gewijde ambten van predikant, ouderling en diaken. Vrouwen in de semi-ambten zijn met haar gaven actief onder de supervisie van de kerkenraad.

 

In de eerste plaats we hebben betaalde 'evangelisten', zowel mannen als vrouwen. Zij preken en onderwijzen uit de Bijbel maar niet in reguliere erediensten. Ook bedienen ze niet het avondmaal of geven de zegen.

Ten tweede we hebben niet-betaalde semi-ambtelijke 'troosters (zorgzusters)'. Dit semi-ambt is exclusief voor vrouwen, verkozen door de gemeente en dan benoemd door de raad. Zij brengen bezoeken aan huis, ontmoeten kerkleden en zorgen voor zowel mannen als vrouwen. Zij werken als ouderlingen maar hebben geen gezag m.b.t. de kerkelijke tucht. Zij zijn vergelijkbaar met de ware weduwen in 1 Tim. 5.

In de derde plaats hebben we 'aangewezen diakenen' (handelende diakenen) jaarlijks benoemd door de raad. Zij beheren de financiën en zijn betrokken op activiteiten van de kerk.

 

We vergaderen regelmatig als 'vergadering van alle ambten', inclusief de semi-ambten. Alle financiële zaken worden in deze vergadering beslist. De Kerkenraad beslist alleen over pastorale zaken en doet voorstellen voor financiële zaken in deze bijeenkomst. Vrouwen in de semi-ambten hebben, net als de pastor, één stem.

Alle vrouwen zijn erg druk in onze kerken en vaak ook nog drukker dan mannen. Zij zijn er erg gelukkig mee dat zij hun gaven vrij kunnen gebruiken onder supervisie van de Kerkenraad.

 

Na alles wat we naar voren hebben gebracht doen we u de suggestie om dit jaar samen een conferentie in Korea te houden. Wij vragen u daar uw Meppel 2017 besluit over vrouwen in de ambten toe te lichten. Degenen die het niet eens zijn met uw officiële standpunt zullen ook komen.
Wij willen op de conferentie ook meer over de semi-ambten uitleggen. Misschien kunt u ons leren dat er daarmee iets mis is. Misschien kunt u van ons leren. 

 

Dit kan ons helpen mogelijk toekomstige strijdpunten m.b.t. dezelfde zaken in onze kerk te doordenken. Wij zijn het niet eens met u in deze zaak en uw interpretatie van de Bijbel, maar we houden zeer veel van u, de geliefde GKv. We worstelen met onze overtuiging van de Bijbel en onze liefde voor deze geliefde kerk. Wij willen onze zusterrelatie voortzetten, oprecht gebaseerd op de Bijbel en de gereformeerde belijdenissen.

 

[Dit deel was niet onderdeel van onze bijdrage maar het is wel onze officiële positie.]

Mogen wij op deze basis u vragen tijdens onze dialoog de invoering van de vrouw in het ambt op te schorten? We vragen u om een geduldig gesprek met ons te voeren totdat onze harten overeenstemming bereiken. Het is ook voor u van nut het proces te vertragen omdat er een sterke tegenstand is m.b.t. deze zaak zowel binnen als buiten uw kerken.

Wij houden van u, de GKv. We willen onze zusterrelatie voortzetten, oprecht gebaseerd op de Bijbel en het gereformeerde geloof.

 

Moge onze Heer u zegenen met al de geestelijk zegeningen. Amen!

 

Toespraak 3 – Free Reformed Churches of Australia - FRCA

 

Gemeenten: 17    

Leden: ~5000
Predikanten: 12 (M)

Afgevaardigden: Rev. D. Anderson, br. B. Veenendaal

Spreker: Rev. Anderson

 

(samenvatting)

 

Geachte afgevaardigden,

 

Dank voor de gelegenheid om hier te spreken. Dat is een beetje eigenaardig want we zonden u al het een en ander op schrift, dat hebt u dus al kunnen lezen. Dat we hier vertegenwoordigd zijn toont het belang dat wij in de relatie met u zien. Maar de relatie is inmiddels beëindigd, onze synode heeft besloten die niet voort te zetten. Dat is een verdrietig besluit dat pijn doet. Onze synode gaf opdracht u dit persoonlijk mee te delen.

 

Ik ga niet de argumenten herhalen maar wel de klemmende oproep doen de koersverandering ongedaan te maken. Waarom? Terwijl dat menselijk zeer onwaarschijnlijk lijkt? Volgens de FRCA gaat om het fundament van het geloof. Niet maar puur over de vrouw in het ambt, of homoseksualiteit, etc. Dat zijn in de ogen van de FRCA uitwerkingen. Het gaat om de basale vraag van de hermeneutiek. Dat werd ook op conferentie van Hamilton met vertegenwoordigers van Kampen besproken. We bestudeerden verscheidene publicaties uit de GKv. De benadering van de Schrift door veel invloedrijke sleutelfiguren in de GKv kunnen we niet delen. Hun geloof rust op een ander fundament dan dat van ons.

 

De Heilige Schrift is ons fundament om de Heere God en Jezus Christus te leren kennen. En ook zonde doet kennen. Door de Schrift op heel andere manier te lezen verandert ook de basis, het fundament van het geloof. Ondanks verschil in hermeneutiek kunnen we veel overtuigingen wel delen. Staan we naast u en delen het geloof in Christus' verzoening door voldoening, in de Drie-eenheid, in verkiezing en verwerping. Nog steeds die overtuigingen maar toch een ander fundament. Wat heeft dat tot gevolg? Dat er geen basis van vertrouwen meer blijft. Vergelijk het met een ontmoeting met een rooms-katholiek iemand. We zijn blij met hetzelfde geloof als het de verzoening betreft, maar genade is van Christus en komt niet van Maria. Daarom is een kerkelijke relatie onmogelijk. Want de roomse kerk heeft een heel andere basis voor het kennen van God.

Dát bedoel ik met verschil in fundament. Het kerkschip is los van zijn ligplaats. Er is geen vertrouwen meer. De vraag is hoe lang het duurt na de vrouw in het ambt en aanvaarding van homorelaties, dat het verschil in fundament ook consequenties heeft voor de de leer van de verzoening, de leer over God zelf, de uitverkiezing. Gods Woord alleen leert Christus kennen.
We hopen dat dat weer een gezonde plek in de GKv zal krijgen.

Ik dank u.


Toespraak 4 – Die Vrye Gereformeerde Kerke in Suid-Afrika - VGKSA

 

Gemeenten: 8

Leden: ~ 2000
Predikanten: 5 (M)

Afgevaardigden: Rev. F.J. Bijzet, br. J.F. Raimond

Spreker: Br. Raimond

 

Geachte afgevaardigden naar de Synode Goes 2020,

 

Dank u voor deze gelegenheid om persoonlijk een woord tot u te spreken.
Ieder van u die de begroetingswoorden van onze kerken (Vrije Gereformeerde Kerken van Zuid-Afrika VGKSA) heeft gelezen kan twee dingen zijn opgevallen:

  • In de eerste plaats dat we de woorden “deeply grieved” - diep bedroefd –hebben gebruikt in verband met onze relatie met uw kerken. Waarom zouden we zulke sterke woorden gebruiken? Is dit omdat onze persoonlijke gevoelens gekwetst zijn, omdat u niet naar ons heeft geluisterd? Nee, we zijn gekwetst, omdat we geloven dat het gezag van Gods Woord wordt ondermijnd. Dat is wat ons diep bedroefd maakt! Omdat het Woord van onze Heere helder en klaar voor ons is. Het is van levensreddend belang voor ons!!
     
  • En dat brengt ons tot het tweede ding dat u kan zijn opgevallen: Buitenlandse afgevaardigden zijn hier als adviseurs. Daarom maken wij van deze gelegenheid gebruik om u te adviseren biddend de betekenis van Gods Woord in 2 Petrus 1:20-21 te overwegen:

    “dat geen enkele profetie van de Schrift een eigenmachtige uitleg toelaat, want de profetie is destijds niet voortgebracht door de wil van een mens; maar heilige mensen van God door de Heilige Geest gedreven, hebben gesproken.”

Ik ben geen predikant, maar een gewoon, gelovig lid van onze kerken. Om me op deze synode voor te bereiden ben ik begonnen met het lezen over de vraag van de vrouw in het ambt. Ik las de “gronden voor de besluiten van de Synode Meppel”, de “Nota van de kerk van Amersfoort - De Horsten”, en ik heb “Zwijgteksten, Scheppingsorde en Geesteswerk” gelezen, evenals verschillende artikelen in Nader Bekeken. En ik moet zeggen dat ik behoorlijk in de war begon te raken. En ik kan begrijpen waarom veel gewone, trouwe leden van uw kerken in verwarring zijn gekomen en niet meer weten wat ze nog moeten geloven. Want ik las dat:

  • De Synode Meppel gewoon de zogenaamde “zwijgteksten” liet voor wat ze waren, omdat ze zeggen dat over de exegese van deze teksten te veel verschil van mening bestaat.
     
  • Ik heb gelezen dat we niet moeten lezen wat de apostel Paulus letterlijk zegt in die teksten, maar wat hij eigenlijk bedoelt te zeggen.
     
  • Ik heb ook gelezen dat de Heilige Geest ons verder heeft gebracht dan in de tijd van Paulus en dat de Geest ons nu iets zou kunnen leren wat het tegenovergestelde is van wat Gods Woord ons altijd zei.
     
  • Ik heb ook gelezen dat Gods Woord tegelijk feitelijk twee verschillende dingen kan bedoelen. Je kunt geloven dat Gods Woord de vrouw in het ambt verbiedt en dat het dat niet verbiedt. En dat je het bij het rechte eind hebt, als je het ene gelooft, maar ook als je het andere gelooft.
     
  • En niet in de laatste plaats heb ik gelezen dat we niet zo veel aandacht moeten besteden aan het feit dat onze Heere Jezus Christus alleen mannelijke apostelen aanwees, die de bediening van de Verzoening kregen volgens 2 Corinthe 5:18, evenals onze Heere alleen mannelijke priesters in het Oude Testament heeft aangewezen, die dezelfde bediening werd gegeven …

Begrijpt u nu waarom wij die sterke woorden “diep bedroefd” hebben gebruikt? Omdat je bijna zou kunnen beginnen te geloven dat het Woord van God slechts een zaak van interpretatie is!

……

Ik haalde hiervoor 2 Petrus 1 de verzen 20 en 21 aan, maar nu wil ik u allen graag bemoedigen met de Woorden van God in het vers ervoor: “En wij hebben het profetische woord, dat vast en zeker is, en u doet er goed aan daarop acht te slaan als op een lamp die schijnt in een duistere plaats, totdat de dag aanbreekt en de morgenster opgaat in uw hart.”

Moge het licht van dat Woord, die profetische boodschap, u heel deze synode leiden.

Ik dank u.

 

Toespraak 5 – Gereformeerde Kerke van Suid Afrika - GKSA

 

Gemeenten: 388  

Leden: 99.422
Predikanten: 254 (M)

Afgevaardigde: Dr. D.G. Breed

Spreker: Dr. Breed

 

(samenvatting)

 

Geachte afgevaardigden,


Na jarenlange pogingen zijn wij een zusterkerkrelatie aangegaan. En die hebben we heel erg gewaardeerd.

Wij studeerden in onze kerken lang op 'vrouw in het ambt'. In 1998 werd de vrouw in het ambt van predikant en ouderling afgewezen. Maar we waren niet zeker over vrouwelijke diakenen. Daarnaar werd er in 2003 een nieuwe studie begonnen. Het resultaat in 2009 was dat het ambt van diakenen opengesteld werd voor zusters, de andere ambten niet.

Er kwamen veel bezwaren binnen. Dat gaf heel veel moeite en werk. Ik was daar ook zelf bij betrokken

 

We waren lid van de ICRC. Daar werden we geconfronteerd met de vrouw-in-het-ambt-besluiten van de GKv zonder er samen over gesproken te hebben. Terwijl ook andere kerken veel materiaal hier over hebben. Waarom op deze manier ons er mee te confronteren?
Menselijkerwijs gesproken is het niet mogelijk terug te komen op deze weg. Dat is in elk geval erg moeilijk. Maar het zou wel mogelijk zijn om de verdere uitvoering op te schorten en zo de andere kerken er werkelijk bij te betrekken.

Onze kerken hebt u achtergelaten en bent nieuwe kerkrelaties aangegaan. Wij waren u trouw maar zullen we zo nog partners in de ICRC kunnen zijn?

Wij worstelen met de 'vrouw-in-het-ambt'. Er wordt veel druk uitgeoefend. Laten we niet maar in een conferentie maar als kerken ook met uw nieuwe partners, samen gaan zitten en deze zaken doorspreken. Want als er inderdaad sprake is van een verkeerde hermeneutiek zal het niet blijven bij deze zaak. 

Ik dank u.

 

Toespraak 6 – The Orthodox Presbyterian Church - OPC

 

Gemeenten: 282              

Leden: 30.477
Predikanten: 557 (M)

Afgevaardigden: Rev. dr. Anthony Curto, br. Mark, T. Bube

Spreker: Rev. Curto

 

(samenvatting)

 

Geachte afgevaardigden,

 

De OPC groet u met de woorden van Ef. 4:1-16.
Wij zijn bezorgd, verlangen naar u en bidden dat we een van geest zullen zijn in gebondenheid aan de Schriften. 
De vrouw-in-het-ambt werd in gereformeerde kerken wereldwijd afgewezen. Ook door de GKv, nog in 2008. Waarom is er met ons niet eerder over gesproken? Wij zijn nu in verwarring over de oude gronden om de vrouw-in-het-ambt af te wijzen.
Er zijn drie zaken waarover we bezorgd zijn:

 

1 De problematisering van Gods Woord
Het gaat om de duidelijkheid van Gods Woord. Want het is het een of het ander. Om 'wat zegt de Schrift'? Is die niet voldoende voor alle tijden? Er wordt gezegd dat onze tijd niet meer naïef is. Maar wat Paulus bedoelde geldt ook voor ons. Denk aan de engel in de brief aan de Galaten waar het gaat om bedrog. Gods Woord heeft het laatste gezaghebbende woord. Het zal níet leeg terugkeren.  

 

2 Het profetisch karakter van Gods Woord

De wereld heeft geen idee wat God van ons verwacht maar op de kansels moet klinken: Zo zegt de Heere! De gewetens van kerkleden en predikanten worden nu gebonden. De kerkregering is gemengd en misleidend.
Worden ook wij daaraan gebonden terwijl we niet overtuigd zijn? Moeten we het maar zo laten? Onze geloften niet langer houden? Terwijl de besluiten veel consequenties en  gevolgen hebben. En dat niet alleen voor de kerkregering.
Wij hebben u lief en willen één met u blijven. Maar we smeken opnieuw: heroverweeg uw besluiten.  

Dank u.

 

Toespraak 7 – Gereja Kristus Tuhan - GKT

 

Gemeenten: 40    

Leden: ~12.000
Predikanten: 103 (M/V)

Afgevaardigden: Rev. Markus Dominggus Lere Dawa, rev. Amos Oei Hok Liong

Spreker: Rev. Markus Dominggus Lere Dawa

 

(samenvatting)

 

Geachte afgevaardigden,

 

Het is een moeilijke zaak waar het hierover gaat en moeilijk om over te beslissen. Daarom wil ik inzicht geven hoe wij, als oorspronkelijk Chinese christenen, in Indonesië hier mee omgaan.

[De spreker geeft een overzicht van de geschiedenis van zijn kerken waarin al jaren vrouwen tot alle ambten zijn toegelaten, zie voor deze geschiedenis GS Goes Verslag 02 – Buitenlandweek 1/Brieven, brief 7. Zie ook zijn toespraak bij het bezegelen van de zusterkerkrelatie tussen GKv en zijn kerken in GS Goes Verslag 01 – Buitenlandweek 1, djb].
De vrouw-in-het-ambt is een zaak van traditie en geen punt van discussie in mijn kerken. Want zij zijn zo betrokken bij de kerk, bij zending en evangelisatie. Al in 1977 werden de ambten opengesteld, maar het duurde tot eind jaren 90 voordat het tot daadwerkelijke uitvoering kwam.
Wij hebben een Methodistische achtergrond waarin de heiligheid van zowel mannen als vrouwen wordt benadrukt. Traditioneel is daarmee de wijding van vrouwen nauwelijks een probleem.   
Dank u.