Ethiek

In de pers

Nieuwe artikelen
Signalen



Aanmelden GRATIS nieuwsbrief

Naam:
E-mail:



printen

mailen

Signalen 83

 

R. Sollie-Sleijster

06-04-19

 

Genderideologie is totalitair van aard

RD 30-3-2019

 

De 20ste eeuw was een eeuw van totalitaire staten, gebaseerd op verwerpelijke ideologieën.

Het kostte veel doden: 180 tot 220 miljoen door politiek geweld, 60 miljoen ten gevolge van twee wereldoorlogen, 26 miljoen vanwege geloofsvervolging.

Met het aanbreken van de 21ste eeuw leek de wereld wel veranderd in een dorp. Pragmatisme werd het toverwoord. Was er nog sprake van geloof, dan was dat vooruitgangsgeloof. Ieder mocht zijn eigen waarheid hebben, volledige individuele vrijheid. Gelijke behandeling werd een eerste grondrecht. Religie moest persoonlijk worden, achter de voordeur blijven, en overheden zouden neutraal zijn. Dat was het idee, zo stelt Laurens van der Tang vast.

 

Agressieve doelen

Maar stapsgewijs dringen totalitaire ideologieën zich weer op, nu niet door geweld, maar door beïnvloeding vanuit kleine, elitaire minderheden, ngo’s, raden en actiegroepen.

Een voorbeeld hiervan is de “gender mainstreaming”: de wereldwijde transformatie die door de lhbti-beweging wordt nagestreefd. De bekende Duitse auteur Gabriele Kuby wijst in haar boek “De seksuele revolutie” op de Jokjakarta beginselen. Het geeft inzicht in de agressieve doelen van deze beweging. In 2006 kwamen ‘gerenommeerde mensenrechtenexperts’ samen in Jokjakarta. Deze groep stelde een document op waarin 29 ‘beginselen’ werden vastgelegd voor een wereldwijde invoering van de genderideologie.

Zij maken gebruik van begrippen als ‘seksuele oriëntatie’ en ‘geslachtelijke identiteit’, maar geven daar hun eigen invulling aan. Geen enkele vorm van seksuele voorkeur wordt uitgesloten. Dus seks met kinderen, bloedverwanten, meerdere personen of zelfs dieren wordt als legitiem gezien. Eigen identiteit hoeft niet overeen te komen met aangeboren geslachtskenmerken. Het is een subjectieve en eventueel veranderlijke keuze.

 

Gevolgen

De gevolgen liggen voor de hand. Elk moreel oordeel moet worden verboden, ook in kerken en scholen. Het traditionele huwelijk wordt ontmanteld en omgevormd tot een leefeenheid van twee of meer mensen. Kinderen zijn een recht voor iedereen, seksualiteit wordt losgekoppeld van voortplanting. Geslacht wordt een vrije keuze. Kinderen moeten genderneutraal worden opgevoed.

De Bijbelse scheppingsorde wordt via een dwingend programma aangetast. Zoals Kuby zegt:

 

“een seksuele revolutie die de vrijheid vernietigt uit naam van de vrijheid”.

 

De nationale soevereiniteit wordt aangetast door internationale organisaties en netwerken die grote invloed uitoefenen, maar op geen enkele wijze democratisch gelegitimeerd zijn. De lhbti-beweging wordt jaarlijks met honderden miljoenen euro’s gesteund via officiële organisaties van de EU en de VN en door grote stichtingen.

 

Trouw

Van der Tang wijst erop dat de genderideologie een totalitaire ideologie is die een frontale aanval doet op het huwelijk als levenslang verbond tussen één man en één vrouw. Maar het huwelijk is gebaseerd op trouw. Trouw aan een eens gegeven woord. Het huwelijk is een heilig verbond. Daarom spreekt Paulus over het huwelijk als ‘een groot geheimenis’. God is erbij betrokken.

De genderisten vergrijpen zich aan het huwelijk. Ze grijpen mis en houden alleen het omhulsel over.

 

Prof. Selderhuis: Het is crisis in de CGK

RD 30-3-2019

 

Met stevige uitspraken confronteerde prof. dr. H.J. Selderhuis de ambtsdragers op de CGK-conferentie over ‘De CGK – het einde?’. Hij stelde:

 

Het is crisis in de kerk, zet het nemen van besluiten op de pauzeknop”.

 

De hoogleraar kerkgeschiedenis en kerkrecht aan de TUA uitte zich over kerkenraden die bijv. vrouwelijke ambtsdragers willen benoemen en bevestigen, tegen de regels van het kerkverband in:

 

Ze willen alleen een gesprek onder voorwaarde dat andere kerken met hun keuze instemmen. Dan moeten ze het niet vreemd vinden als het kerkverband de geloofsbrieven vanuit deze kerkenraden op meerdere vergaderingen niet langer aanvaardt.”

 

Het basisprincipe van een landelijk kerkverband is dat iedereen zich houdt aan wat samen is afgesproken. Gereformeerd zijn is luisteren naar de Schrift, daar gehoorzaam aan zijn, ook als die anders spreekt dan wat ik wil horen of wat bij de huidige cultuur past. Als je hier anders over denkt, zeg dat dan eerlijk, maar noem jezelf dan niet gereformeerd.

Het is duidelijke taal van de hoogleraar, die er bovendien op wees dat er geen kerk in Nederland is met zoveel ‘vaste relaties’ met anderen. Daarom moet de CGK zich inzetten om

 

ons jarenlange quasi-oecumenische geknutsel tot een einde te brengen en bereid te zijn het eigen kerkverband op te heffen of in ieder geval ter discussie te stellen.”

 

Hoe komen de CGK hieruit? Selderhuis zegt dat gedogen niet werkt. Het gaat om de duidelijke uitleg van de Schrift, al trekken verschillende kerken andere conclusies uit de Schrift t.a.v. de vrouw in het ambt. Hij vraagt zich af of dit item er nog bij moet, terwijl in ons land 250 mensen per dag voor de kerk bedanken.

 

Kijk naar de GKv, waar de chaos compleet is, nu men heeft besloten tot de vrouw in het ambt. Er lopen gemeenten leeg.”

 

Kerkrecht is zo simpel, stelt de hoogleraar, het is een kwestie van afspraken. En als samenwerkingsgemeenten die worstelen met de vraag of ze vrouwelijke ambtsdragers mogen aanstellen, zich niet gehoord voelen? Dan geldt dat ook voor degenen die zich bezwaard voelen over kerken die vrouwelijke ambtsdragers doorzetten.

Selderhuis vraagt zich af of mensen in de CGK nog weten wat een landelijk kerkverband is.

 

Het gaat erom dat je gelooft in Jezus, hoor je. Maar is Hij ook de Heer van de Kerk? Het gebrek aan kennis is groot.”

 

Excuusbrief aan Tehuisgemeente verrast kerkleden

ND 26-3-2019

 

Ontstemming is ontstaan bij diverse gemeenteleden van de GKv-gemeente van Groningen-Zuid/Helpman over een excuusbrief die de kerkenraad heeft verzonden. Het is een excuus aan de Tehuisgemeente voor de schorsing en afzetting van ds. A. van der Ziel. Deze predikant ging zijn eigen gang, tegen de wil van zijn kerkenraad in, wat uitmondde in apart vergaderen in de Tehuisgemeente. Destijds vormde het de opmaat tot een breuk in de GKv en het ontstaan van de NGK.

De excuusbrief werd verzonden zonder dat de gemeente op de hoogte was gesteld. De brief is een initiatief van de GKv predikant Willem de Graaff en is verstuurd namens de kerkenraad van Groningen-Zuid/Helpman. In de brief wordt evenwel namens ‘kerkenraad en gemeente’ uitgesproken dat de gang van zaken destijds rond ds. A. van der Ziel ‘niet anders dan onrecht’ kan worden genoemd. Je slaat een belangrijke stap over als je als kerkenraad zo’n brief stuurt zonder de gemeente te consulteren. De bezwaarden hebben dan ook moeite met de gevolgde procedure.

Ds. De Graaff zegt dat de excuusbrief los staat van het toewerken van de GKv en de NGK naar een fusie, het is “als een gebaar van een soort ‘uitpraten van een ruzie’”.

 

Kort commentaar:

Uitpraten? Het is toch alleen maar een excuusbrief? Er wordt niets uitgepraat.

En ‘een soort ruzie’? Onbelangrijk dus? Maar wel met grote gevolgen! Dit is relativeren van een principieel verschil op ongepaste wijze.