Ethiek

Rond de Schrift

Nieuwe artikelen
Signalen



Aanmelden GRATIS nieuwsbrief

Naam:
E-mail:



printen

mailen

Vrouwen op vrijgemaakte kansels 18b

 

Redactie een in waarheid
10-01-15

 

Zoals vermeld in Vrouwen op vrijgemaakte kansels 18a zijn ook in Dalfsen GKv en NGK overgegaan tot een samenwerking die het karakter heeft van kerk-geestelijke eenheid.

Ds. J.W. van der Jagt van GKv Dalfsen-Oost is er zeer verguld mee, we halen het nog maar eens aan:

 

Een belangrijk moment in het leven van de gemeente was de gemeentevergadering die we vorige week gehouden hebben. Daar was het voorstel van de kerkenraad aan de orde om over te gaan tot erkenning van de Nederlands Gereformeerde Kerk in Dalfsen als gemeente van Christus. Dat voorstel werd aanvaard met 83 stemmen vóór en 8 tegen en 3 onthoudingen. Het is fijn dat de gemeente het voorstel heeft overgenomen en dat we in het contact met de NGK zover gevorderd zijn. We hebben zondag als gemeente de Here gedankt voor de zegen die Hij gegeven heeft op de gesprekken zoals die tot nu toe gevoerd zijn. Uit de stemverhouding blijkt wel dat niet iedereen daar op deze manier over denkt. Jammer is dat het niet duidelijk is welke reden men daar voor heeft. Ik hoop dat de tegenstemmers de keus van de gemeente kunnen dragen. Wie daar behoefte aan heeft kan daar natuurlijk met zijn wijkouderling over spreken. We kunnen nu met het voorstel naar de classis, die haar fiat eraan moet geven.

 

Graag zouden we willen weten op welke basis deze feitelijke eenwording is gebaseerd. Dalfsen maakt uiteindelijk deel uit van het kerkverband waartoe ook wij horen. Net als in Nunspeet heeft de NGK hier vrouwelijke ambtsdragers. En dus zijn er heel wat vragen te stellen, zeker in het licht van uitspraken van DKE deputaten R.J. Vreugdenhil en H.J. Messelink en synodepreses dr. P.L. Voorberg. Vragen als:

  • Hebben de gezamenlijke kerkenraden in Dalfsen het VOP-rapport op basis waarvan de NGK in 2004 het groene licht voor vrouwelijke ambtsdragers gaf, (alsnog) in strijd met de Schrift verklaard? Dat was toch afgesproken op de synode van Ede volgens Voorberg en Vreugdenhil?
  • Welke afspraken zijn gemaakt om de ambten (weer) uitsluitend toegankelijk te laten zijn voor broeders? Is er een 'afvloeiingsregeling' voor de huidige vrouwelijke ouderlingen en diakenen in de NGK getroffen?
  • En hoe zit het met de binding aan de belijdenis in de NGK Dalfsen? Want dat is immers steeds een 'hot item' geweest in de relatie tussen deze kerken. We herinneren maar aan het ferme optreden van ds. Van der Jagt op de synode van Zwolle-Zuid, zie hieronder.

We hebben geprobeerd om informatie te krijgen over de gang van zaken in Dalfsen. Maar de deuren blijven daar hermetisch gesloten. De inhoud van de besluiten en het vereiste advies van de Deputaten Kerkelijke Eenheid zijn kennelijk geheim.

Raar.

Je zou toch wel wat meer transparantie mogen verwachten over zo'n blijde gebeurtenis. Er is toch geen reden om iets te verbergen over deze publieke zaak? Daarom graag een oproep aan de Dalfsen-gemeenschap om toe te lichten op welke basis er een vergaande samenwerking tussen de kerken tot stand is gekomen. Als dat verantwoord is moet het publiek licht kunnen velen.

 

Nog een puntje. Ds. Van der Jagt blijkt dus heel blij met deze nieuwe eenheid in het Dalfser kerkelijk leven maar helaas was zijn gemeente er niet unaniem vóór. Dat verbaast hem. Hij begrijpt de tegenstemmers niet:  "Jammer is dat het niet duidelijk is welke reden men daar voor heeft."  

Echter nu begrijpen wij ds. Van der Jagt niet. Want het was toch deze predikant als woordvoerder van commissie Overijssel op de synode van Zwolle-Zuid die tegen de meerderheid van Deputaten Kerkelijke Eenheid in, opnieuw liet besluiten dat eenheid met de NGK niet kón? Ds. Van der Jagt:

 

"De moeite is dat niet duidelijk is in welk kader de ondertekening van de belijdenis bij de Nederlands Gereformeerden staat. Wat ligt onder de ondertekening van de belijdenis. Hoe wordt daar mee omgegaan. Deze zaken moeten open en broederlijk worden besproken. Dat is zuiver tegenover vroegere synoden en de NGK.
De uitkomst van het gesprek over het VOP1 rapport is nog niet duidelijk. Dat geldt ook m.b.t. de binding aan de belijdenis.
Er is dankbaarheid voor de besluiten van de Landelijke Vergadering (LV)2. Maar is er werkelijke gehoor? Het is verblijdend dat de ondertekening van de belijdenis niet afneemt maar het is niet duidelijk in welke mate. Het zit in de aard van NGK, oproepen als van de LV, naast zich neer te leggen.
De besluiten van de LV zijn nog betrekkelijk vers. De vraag is: hoe werken ze door?
Van der Jagt is blij met de toespraak van A.P. de Boer. Maar het moet nog wel blijken hoe het uitwerkt. Daar moet rustig over worden gesproken, het moet rijpen. Niet op onze tijd maar de tijd van de Geest.
Daarbij mogen we de feiten niet negeren. De predikant noemt er een aantal.
Volgens de CCS3 gaan de NGK niet 'terug achter' het VOP-rapport. De deputaten zijn daar nog niet over uitgepraat. Dat rapport moet nog aan de orde komen in het kader van de binding aan de belijdenis. Dat is nog blijven liggen. Maar het moet voor de eindbalans wel aan de orde komen.
De NGK binding aan de belijdenis was voor vroegere synoden een belemmering. Nu is er de vrouw in het ambt in de NGK. Hoe consistent ben je als je nu tot kerkelijke eenheid overgaat?
Ds. Van der Jagt zou wel een gesprek willen gericht op kerkelijke eenheid maar het past niet bij de feitelijke stand van zaken. Het gesprek kan nog verder komen."

[Voor het hele verslag van de bespreking op deze synode, click hier].

 

Precies, Hoe consistent ben je als je nu tot kerkelijke eenheid overgaat? vroeg ds. Van der Jagt zich toen af als je tot eenheid met de NGK overgaat. Want het is niet niks wat hij als bezwaren aanvoert:

  • De situatie rond de ondertekening van de belijdenis is niet duidelijk.
  • De uitkomst van het gesprek over het VOP rapport is nog niet duidelijk.
  • De NGK gaat niet 'terug achter' het VOP-rapport.
  • Eenheid past niet bij de stand van zaken.

Van der Jagt wist/weet dus heel goed waar zijn eigen schoen wringt. Daarvoor zijn de redenen van die paar tegenstemmers niet nodig. Hij zou er wat ons betreft er goed aan doen om zijn gemeenteleden, en ook ons, duidelijk te maken wat er nu precies veranderd is zodat nu wél consistent handelen mogelijk is. Want ook op de laatste synode van Ede hebben wij inhoudelijk niets kunnen merken van verandering in de NGK. Er waren mooie woorden over 'vertrouwen in elkaar', dat wel, maar daar hebben de DKE-deputaten het bij gelaten. Ze hebben niet hun opdrachten m.b.t. daadwerkelijk onderzoek naar belijdenishandhaving in de gemeenten en inhoudelijke bespreking van het VOP-rapport uitgevoerd.

 

Trouwens, hoe kan ds. Van der Jagt zijn blijdschap rijmen met vroegere publicaties van zijn hand in Nader Bekeken? In de Kroniek van dit blad (januari 2011) schreef hij naar aanleiding van de door DKE en CCS (NGK) bereikte 'hermeneutische overeenstemming'. Hij vat daar eerst samen waar het in de vrijgemaakte kritiek op het VOP-rapport om gaat:

 

"Het VOP-rapport constateerde dat er in de Schrift argumenten voor en argumenten tegen vrouwelijke ambtsdragers zijn. De conclusie was dat er door exegese van alle aan te voeren schriftplaatsen geen duidelijk en eenduidig antwoord te vinden is. Er werd een andere weg voorgesteld: niet de weg van de schriftuitleg (exegese), maar die van het schriftverstaan (hermeneutiek). Daarmee wordt bedoeld: ‘het begrijpen van een uitgelegd Schriftgedeelte in onze huidige context’. Ik denk dat dit de kern is van het VOP-rapport, waarop ook de kritiek zich richtte."


De vroegere DKE deputaten vonden dat óók, herinnert Van der Jagt zich:

 

"In hun kritiek wijzen DKE ook aan dat het VOP-rapport vanuit de hermeneutiek wel degelijk exegetische keuzes maakt. Schriftgegevens van de tegenstanders worden afgewezen om ruimte te maken voor die van voorstanders. Die keuze wordt niet op grond van exegese gemaakt. ‘Wat doorslag geeft is het feit dat wij deel uitmaken van een cultuur waarin vrouwen in hun relatie met mannen geëmancipeerd zijn, en dat er aan die emancipatie ook kanten zitten die door veel christenen als goed beleefd worden.’ Dus: de hermeneutiek beslist. De eindconclusie van DKE is dat het VOP-rapport een onvoldoende krijgt: ‘Het rapport vormt een onvoldoende basis voor de stelling dat de ambten van ouderling en predikant ook voor zusters kunnen worden opengesteld.’"

 

"Onvoldoende". En ds. Van der Jagt stapelt er nog een schep bovenop:
 

"Het VOP-rapport krijgt niet alleen een onvoldoende, het vormt ook een ernstige barrière. De Generale Synode Amersfoort-Centrum 2005 nam met teleurstelling kennis van de uitspraak van de NGK ‘dat het bijbels verantwoord is om de ambten van ouderling en predikant ook voor zusters open te stellen. Deze uitspraak vormt een ernstige barrière voor het onderling contact.’"

 

"Ernstige barrière". Zelfs voor het onderling contact!

De synode van Zwolle-Zuid constateerde enige toenadering tussen de wederzijdse deputaten en droeg op voorslag van de commissie Overijssel (met als woordvoerder Van der Jagt) op, het gesprek over het VOP voort te zetten. Echter de deputaten deden dat niet. Zij verkozen een algemene bespreking van de uitgangspunten voor exegese en hermeneutiek. En daar worden volgens Van der Jagt weliwaar "positieve en waardevolle dingen" over gezegd maar het gesprek over de vrouw in het ambt moet wel voortgaan en

 

"de kritiek van de GK op VOP dus nog verder besproken worden. Dan zal blijken wat het effect van deze overeenstemming op het VOP-rapport is."

 

Bovendien is er iets wat ds. Van der Jagt "nog node mist". We citeren:

 

"Het VOP-rapport koos vanuit de hermeneutiek tussen twee lijnen die het in de Schrift zag. Hoe verdraagt dit zich met de eenheid van de Schrift? En achter de eenheid van Gods Woord staat de eenheid van de God van dat Woord. En zijn betrouwbaarheid. Hij liegt niet en spreekt Zichzelf niet tegen. Dat doet Hij ook niet wanneer zijn woorden in onze ogen tegenstrijdig lijken."

 

Van der Jagt illustreert dat aan de hand van het geloof van Abraham die zijn zoon moest offeren. En hij sluit af met :

 

"Is het niet een tekort van VOP dat het aan deze eenheid geen recht heeft gedaan doordat het in de Schrift twee lijnen zag en die niet met elkaar in overeenstemming bracht? Daarom mis ik dat de overeenstemming niet over de eenheid van Gods Woord spreekt als schriftuurlijk uitgangspunt in exegese en hermeneutiek."

 

Dalfsen en voorganger Van der Jagt geeft geen opening hoe het er daar nú mee staat. Het lijkt erop dat men zich gemakshalve ook hier verschuilt achter de synode van Ede. Want volgens een ander vrijgemaakte voorganger van Dalfsen, ds. M. van Loon

 

"bleken uiteindelijk na de GKv-synode in 2014 ook de vrouwelijke ambtsdragers in de NGK niet langer een blokkade te vormen. ‘In de gesprekken hebben we elkaars nieren geproefd en zijn we elkaar steeds meer gaan vertrouwen. Daarom kunnen we het van elkaar verdragen dat er verschil in inzicht is rond vrouwelijke ambtsdragers".

 

Mooi dat 'nieren proeven', 'elkaar vertrouwen', 'verdragen' en zo. Maar we zouden wel graag weten hoe het nou zit met de fundamentele bezwaren die ds. Van der Jagt eerder had t.a.v. eenwording met de NGK. Is de NGK in Dalfsen veranderd en laat zij dat ook blijken door de toegang tot de ambten weer af te sluiten voor vrouwen?

Of, is ds. Van der Jagt misschien van inzichten veranderd?

 

Tenslotte, het zou mooi als over de VOP-zaak nou eens helderheid komt volgende week op de synode.