Help Oekraïne 7

D.J. Bolt/CERE

21-05-22

Graag weer een update over de situatie van broeders en zusters in de Oekraïne/Transcarpathia en hun hulpverlening, in twee onderdelen:

- Fotoverslag hulpverlening

- Financieel overzicht

Fotoverslag hulpverlening

19-05-22

Beste broeders en zusters

Vierentwintig februari is lang geleden, bijna drie maanden, maar helaas, de oorlog is nog steeds niet voorbij. In velen groeit de onrust en onzekerheid over wat er gaat gebeuren. Vluchtelingen uit rustigere gebieden, bijvoorbeeld uit Kiev, piekeren erover wanneer ze weer naar huis zullen gaan. Maar de angstige vraag is of er in dat gebied gevochten gaat worden of het wel echt voorbij is. De moedigsten zijn al naar huis teruggekeerd, zoals we in het vorige verslag vermeldden, maar we weten niet of ze daar nu echt rust hebben of nog steeds in angst verkeren. Wat zeker is, dat alle vluchtelingen heel graag naar huis willen omdat ze heimwee hebben. Er zijn mensen die al bijna drie maanden geleden hun familieleden en huizen hebben moeten verlaten. Vooral ouderen vinden het moeilijk om deze situatie te dragen. [hiernaast vluchtelingen uit Bucha en Odessa.]

Het weer wordt warmer, de kamers zijn vol. Weliswaar is in Transkarpatië het aantal vluchtelingen licht gedaald, maar tegelijkertijd komen er nog steeds nieuwe vluchtelingen aan uit de oostelijke gebieden en regio's. Naarmate de tijd verstrijkt krijgen steeds meer mensen het slechte nieuws dat hun huis geruïneerd is en dat ze nergens meer heen kunnen. De staat heeft hen beloofd dat ze een nieuw huis zullen krijgen, maar niemand weet nog precies waar en wanneer.

Bovendien zijn degenen die uit dorpen komen bang dat áls ze naar huis moeten, er in de winter niets te eten zal zijn omdat ze in het voorjaar niets konden zaaien.

In het hele land zijn de prijzen tot grote hoogte gestegen. Daarom denken velen dat de echte moeilijkheden pas na terugkeer zullen beginnen. Je kunt in Transcarpathia nauwelijks nog benzine en diesel krijgen. En als je al een tankstation vindt dat nog heeft, moet je enkele uren wachten voor je aan de beurt bent.

Zo is er bij velen angst voor zowel het heden als de toekomst. Het is goed voor ons, christenen om te leren ons vast te houden aan het feit dat er niets met ons gebeurt buiten Gods weten. En dat Hij ons beloofd heeft bij ons te zijn. Alleen vergeten we soms helaas hoe genadig God is. We moeten leren meer op Hem te vertrouwen want Hij komt Zijn beloften na. Daarom we hoeven ons geen zorgen te maken.

Afgelopen week hebben we verschillende instellingen geholpen. Enkele leiders er van gaven aan wat ze nodig hadden en dat kochten we voor hen en brachten het hen. We weten dat deze steun veel voor hen betekent. We zijn blij dat we de mogelijkheid hebben om te helpen. Dank voor jullie hulp want zonder die zou dat niet mogelijk zijn, we zouden het alleen niet kunnen. Ook omdat we zelf vaak worstelen met onze eigen moeiten. We zijn jullie hartelijk dankbaar dat jullie aan deze mensen in moeite denken en ze helpen. En wij zijn blij om daarin te participeren.

Steeds als we kinderen zien zonder hun vader die aan het front moet vechten, doet dat ons hart pijn. Maar we danken God dat de kinderen er gelukkig nog steeds niet veel van begrijpen wat er om hen heen gebeurt. Veelal spelen ze vrolijk en denken niet aan morgen. En we hopen dat als ze verschrikkingen hebben moeten doormaken, die snel weer zullen vergeten.

Soms zijn er mogelijkheden waar we vluchtelingen op dit punt rechtstreeks mee kunnen helpen. Zo konden gelopen week een moeder en haar kind man en vader bezoeken. De vrouw is op dit moment in Hongarije met haar kind (ze kwamen uit Bucha). Ze genieten van de stilte die hen hier omringt die zo weldadig is vergeleken met nog maar enkele dagen eerder toen ze moesten schuilen als hun stad werd aangevallen. De man verbleef tot nu toe in de Karpaten maar hij wordt binnenkort naar een gebied gebracht waar hij moet vechten. Ze wilden elkaar zo graag ontmoeten, maar de man mocht de grens niet over. Dus hebben wij de vrouw en haar kind meegenomen om naar man en vader in Transcarpathia te ontmoeten. We danken God dat dat is gelukt en dat ze met elkaar konden praten. Dinsdag bracht ik hen naar Oekraïne en dezelfde dag bracht ik hen weer terug naar Hongarije. Het lijkt misschien iets onbetekenends, maar het heeft hen veel geholpen. Ze weten niet wanneer ze elkaar weer zullen ontmoeten…

[De foto toont echtgenote en dochter. Ze zijn bang en verzochten daarom hun gezicht niet herkenbaar te maken, djb]

We danken jullie dat jullie voor ons blijven bidden. En onze harten zijn dankbaar voor alle hulp.

Moge God jullie allen zegenen.

Broeders en zusters uit Transkarpatië.

Financieel overzicht

Het is hartverwarmend zoals er tot nu toe gegeven is. Even globaal: tot nu is ruim €40.000 opgebracht! Op dit moment hebben we daarvan rond €28.000 overgemaakt aan de hulpverleners daar. Daarmee wordt de grote vluchtelingenstroom vanuit Oekraïne, vooral vanuit het oosten, naar Hongarije ondersteund. Berooide vluchtelingen worden vaak ondergebracht in schoolgebouwen. Daar worden ze van voedsel voorzien. Ook is er regelmatig apparatuur  nodig zoals een koelkast (zie plaatje boven), magnetron en keukengerei e.d.   

Beleid

De broeders en zusters in ERE zijn blij en dankbaar met de hulp. Daarmee kunnen ze heel veel hulp bieden. Natuurlijk is het in vergelijking met de hele nood van het land de bekende druppel op een gloeiende plaat maar toch maakt het hun mogelijk christelijke hulpverlening te bieden: naast materiële hulp ook geestelijke ondersteuning. En dat is in de rampzalige situatie van dit land van groot gewicht.

Het zal duidelijk zijn dat deze hulpverlening veel energie vraagt van de broeders en zusters: dag in dag uit hiermee bezig zijn betekent een grote lichamelijke belasting. Maar ook geestelijk, want het valt niet om steeds maar weer geconfronteerd te worden met schrijnende verhalen, zo niet gruwelen van moord en doodslag. Daarbij komt natuurlijk ook de vraag of er wel voldoende middelen beschikbaar blijven om in de nood te voorzien. Kunnen de mensen die nu voedselpakketten krijgen aangereikt daarvan ook de volgende maand weer worden voorzien?

De vraag is daarom gerezen of wij voor een wat langere tijd hun een vast bedrag aan ondersteuning kunnen toezeggen zodat ze zich dáárover geen zorgen hoeven te maken. Het zou dan gaan om $1000 per week en daarbij ook nog een zeker bedrag per maand voor al eerder genoemde 'gereedschappen', zeg $1000.
Na overleg hebben we met elkaar het volgende 'beleid' afgesproken:

1. Het is onze intentie de noodhulp te continueren zolang als nodig is én zolang er voldoende middelen beschikbaar worden gesteld.
2. Van mei t/m augustus wordt $5000 per maand overgemaakt als noodhulp.
3. De hulp is bestemd voor vluchtelingen en mag waar nodig ook ten goede komen aan in nood verkerende 'locals', zeg maar dorpelingen.
4. Eind juli wordt de situatie opnieuw in ogenschouw genomen en zo nodig dit beleid bijgesteld.

Inmiddels hebben we genoemd bedrag voor de maand mei overgemaakt (vorige keer gemeld). Zoals boven al aangegeven is er nog een behoorlijk bedrag 'in kas' om dit beleid uit te voeren. Tegelijk dringen we er bij ieder op aan te blijven geven voor dit doel. Want het is vrijwel ondenkbaar dat er na augustus ineens geen hulp meer nodig zou zijn. In het (theoretische) geval dat dat wél zo zou zijn dan vindt hetgeen is opgebracht ongetwijfeld een goede bestemming in de wederopbouw van het op vele plaatsen verwoeste land. 

Kortom, laten we met elkaar ruimhartig en vrijgevig blijven helpen in christelijke barmhartigheid. En de Heere vragen of Hij dat, hoe relatief beperkt ook in het geheel van alles wat er rondom Oekraine gebeurt, wil zegenen.

Want aan Zijn zegen is ook hier alles gelegen!

Charitas Evangéliumi Református Egyház

Giften kunnen worden overgemaakt op

NL88RBRB0827785585  Diaconie De Gereformeerde Kerk Opeinde eo.
Vergeet niet te vermelden Oekraine.

Vertalingen: DJB