Vluchtelingenhulp Griekenland

J.W. van der Jagt

24-12-21

“Nu dan, Heere, sla acht op hun bedreigingen en geef Uw dienstknechten met alle vrijmoedigheid Uw Woord te spreken, doordat U Uw hand uitstrekt tot genezing en er tekenen en wonderen gebeuren door de Naam van Uw heilig Kind Jezus.” (Handelingen 4: 29,30)

Het is even stil geweest met een update van mijn kant. Maar de hulp aan vluchtelingen heeft niet stil gestaan. Gelukkig niet. Dus hoog tijd voor een update.

Corona heeft een streep gehaald door veel plannen, maar het leven voor de vluchtelingen gaat wel door. Voor hen is het altijd lockdown! Weken, maanden, zelfs jaren vaak. Toch is er Eén die niet ophoudt om te zien naar deze meest kwetsbaren. Dat is het afgelopen jaar ook weer gebleken. Daar heeft Hij wereldwijd ook Zijn mensen voor willen inzetten, ook in Griekenland. Lichtpuntjes in vaak heel duistere en schrijnende situaties.

Nog altijd zijn er meer dan 20 vluchtelingenkampen verspreid over Griekenland. De huidige regering heeft daar wel orde op zaken gezet, en de omstandigheden verbeterd. Ook dat is verhoring van het gebed. Maar omdat er meer toezicht is, is er minder ruimte voor de kerken om actief te zijn in de kampen. Toch blijft er genoeg werk, hoewel het soms wat anders georganiseerd wordt zoals u hier onder kunt lezen. Ook zijn er genoeg 'statushouders' die in Griekenland een verblijfsvergunning hebben die hulp nodig hebben. Anders dan in Nederland krijgen zij geen uitkering en zorgverzekering. Zo vangt de kerk in het Griekse Volos op dit moment twee gezinnen op in de woning onder het appartement van de predikant. En zorgen ze ervoor dat een van de dochters van die gezinnen een opleiding tot verpleegster kan gaan volgen.

Maar niet alleen in de steden wordt hulp geboden. Ook in een klein Grieks boerendorpje. De kerken in Griekenland hebben daar een aantal huizen opgekocht waar vluchtelingen onderdak kan worden geboden. Deze huizen zijn opgeknapt, ook met uw hulp! Sinds mijn laatste schrijven heb ik maar liefst €3000,- mogen overmaken voor de hulp aan vluchtelingen. Het is deze Christelijke barmhartigheid die ook iets van Gods barmhartigheid mag laten zien in levens die onbarmhartig zijn verwoest. Vaak heeft deze praktische christelijke naastenliefde mensen nieuwsgierig gemaakt naar het Evangelie.

In één van deze huizen is daar ook een Syrisch-Nederlands echtpaar ondergebracht. De Syrische man was, omdat hij christen was geworden en daar actief voor uit komt, zelfs in Athene zijn leven niet meer zeker. Hij is al meerdere keren tot bloedens toe in elkaar geslagen. Bekeerde moslims zijn vogelvrij verklaard. Zelfs in de kampen van het 'veilige' Europa zijn zij lang niet altijd veilig. Nu heeft hij met zijn vrouw en twee kinderen een veilig onderkomen gevonden in dit dorpje.

Zij halen nu met hun mini busje kleine groepjes vluchtelingen gezinnen uit de kampen. (De vluchtelingen mogen eens in de zoveel tijd maximaal een week afwezig zijn.) Dan mogen ze een week weg uit de ellende en het lawaai van de container die ze met drie andere gezinnen delen. Dit zijn mensen die open staan voor het Evangelie. Dat Evangelie is niet te stoppen: juist in de uitzichtloosheid van zo'n kamp niet. Daar schijnt die blijde boodschap nog helderder. In het dorp krijgen zij en hun kinderen een week lang onderwijs in de Bijbel. En dat in hun eigen taal, het Farsi!

Wat heb ik die Syrische evangelist enthousiast horen vertellen van zijn Heiland. Niet dat ik Farsi versta (Grieks is al moeilijk genoeg), maar de naam Jezus Christus haal je er wel tussen uit! Die ene naam die onder de hemel is gegeven tot zaligheid (Handelingen 4:12).

En wat een kroon op het werk die zondag! Zeven volwassen Afghaanse vluchtelingen deden belijdenis van hun geloof en werden gedoopt. Ondergedompeld in een lichtblauwe opblaas zwembadje buiten op een grasveldje. Zo eenvoudig, zo indrukwekkend. Met Christus ondergedompeld in de dood en weer opstaan tot een nieuw leven (Romeinen 6:4). Veel van de oude dorpsbewoners heb ik zien huilen van ontroering. Veel van hun ouders waren eens gevlucht uit Klein Azië en mochten hier rust vinden.

Ook stond er een Duitse Evangelist bij te huilen van blijdschap. Twintig jaar had hij in Afghanistan 'tevergeefs' het evangelie gebracht. En nu mocht hij dit meemaken. Zijn verklaring was duidelijk: de Heere gebruikt de ellende in het Midden Oosten om de mensen onder het juk van de Islam weg te halen en ze in aanraking te brengen met het blijde evangelie. Blijdschap op aarde en in de hemel (Lukas 15:7a).

Ook al steunen wij het werk van zending en evangelisatie daar niet, toch wilde ik u deze blijde gebeurtenis met u delen. Zo zijn er niet honderden maar inmiddels, over de jaren heen, al duizenden vluchtelingen tot geloof gekomen! Dat zijn geen dingen die de NOS verslaat, maar die wij wel moeten weten: Gods koninkrijk is niet te stuiten!

Deze mensen maken de keus om Christen te worden niet lichtvaardig, en al helemaal niet om aan kleren of voedsel te komen. Ze weten wat het zal betekenen: al hun banden met hun moslim familie zullen worden verbroken, je volksgenoten zullen je uitkotsen. Als het bekend wordt dat je christen geworden bent dan zal je door familie en volksgenoten mishandeld en mogelijk zelfs vermoord worden. Er werd mij ook op het hart gedrukt geen herkenbare foto's te verspreiden van deze blijde gebeurtenis. Zo reëel is de bedreiging dus. Dat is geen welvaartsgeloof, maar je kruis op je nemen en Christus volgen. Laten wij bidden voor deze jong gelovige christenen, dat mag blijken dat het zaad in vruchtbare grond gevallen is!

Een poosje geleden mochten Afghaanse christelijke leiders bij elkaar komen in Griekenland om een meer georganiseerd verband op te richten. Net zoals onze gevluchte voorouders in 1571 in Emden Duitsland bij elkaar mochten komen!

Voordat de gezinnen weer naar het kamp terug gebracht werden, kregen hun kinderen een cadeautje. Dat sommige kinderen in hun leven nog nooit een cadeautje had gehad bleek wel. Een Afghaans jongetje was zo blij met zijn in cadeaupapier gewikkelde pakje, dat hij het iedereen liet zien en vervolgens ging zitten om het stevig vast te houden. We moesten hem uitleggen dat het de bedoeling was dat hij het uit zou pakken. Hij was al blij en dankbaar met het feit dat hij een mooi versierd pakje kreeg.

De praktische hulp aan vluchtelingen kost de kerkleden van dit dorp veel geld, dat brengen ze met liefde op. Ook de huisjes voor de vluchtelingen moeten deze winter van warmte voorzien worden. Er zijn weer kleding- en voedsel pakketten die uitgedeeld moeten worden. Er zijn dokters-, tandarts- en medicijnrekeningen die betaald moeten. Wat zou het mooi zijn als wij ze ook voor komend jaar weer zouden kunnen ondersteunen in deze praktische zaken.

Ik wil alle donateurs, ook alle donateurs die maandelijks of met regelmaat een bedrag doneren (!), hartelijk danken voor hun liefde maar ook hun vertrouwen. Er wordt mij wel eens gevraagd of dit werk ondergebracht kan worden in een stichting. Zo ver is het nog niet al denken wij daar wel over na. Het is dus steun georganiseerd op ons persoonlijk initiatief omdat wij de nood daar ter plekke zien. Omdat wij het zo kleinschalig organiseren hoeven we geen kosten te maken en gaan alle bijdragen rechtstreeks naar de hulp aan vluchtelingen. Uw steun wordt in Griekenland dankbaar ontvangen en goed gebruikt.

Mocht u dit werk voor de vluchtelingen een warm hart toe dragen en financieel willen steunen dan kan dat via NL33RABO 0376275944 t.n.v. J.W. van der Jagt onder vermelding van ‘Vluchtelingenhulp Griekenland'.