Printen

Pasen 2021

 

D.J. Bolt

03-04-21

 

In de middeleeuwen ontstond het passiespel. Het verbeeldde het lijden van Christus voor en na zijn kruisiging. Dagenlang speelde het zich af op de pleinen en in de straten van steden, vaak met honderden spelers.
De spelen kregen een impuls in 1633. In dat jaar werden talrijke inwoners van het Duitse Oberammergau slachtoffer van de pest. De overlevenden beloofden om regelmatig passiespelen op te voeren zodat dan niemand meer, hoopten ze, van de pest zou sterven. Het laatste spelspektakel werd uitgevoerd in 2010. Meer dan 2400 inwoners namen er aan deel! Op het grote openluchtpodium passen wel 1000 mensen en complete kuddes dieren. 

 

In ons land worden elke vijf jaren in Tegelen (Zuid-Limburg) grootschalige passiespelen opgevoerd. Er werken meer dan vierhonderd vrijwilligers aan mee, samen met professionals: een tekstschrijver, regisseur, componist, koordirigent en decorontwerper.

Maar door corona moest, net als het Duitse, ook dit feest worden uitgesteld.


Een moderne variant, the Passion, vond dit jaar plaats in het centrum van Roermond, weliswaar zonder publiek, maar met veel actualiteit en omspoeld door popliedjes. Het thema luidde: 'ik ben er voor jou'. The Passion moest ‘een universeel verhaal zijn over de liefde voor de ander’ waarin iedereen zich kan herkennen, gelovig of niet. Verbinding, hoop en inspiratie, zijn centrale elementen. En hoe 'grappig' toch, in de zaal waarin Pilatus Jezus veroordeelt zitten 'journalisten' en staat ook een doventolk om ieder het gesprokene maar tussen de oren te krijgen. En het past ook goed bij de seksuele revolutie in deze tijd dat 'Jezus' wordt vertolkt door 'een homoseksuele acteur en zanger', 'de beste versie van Jezus', zoals het Algemeen Dagblad wil doen geloven.

 

Het kan nog bonter, of beter god-lozer, nu we door corona thuis moeten blijven.

Het Nederlands Dagblad is een tweeluik begonnen over 'de beste Jezus-films van de twintigste eeuw'. Dat kan zelfs helpen, denkt de recensent, om 'de preektechnieken met humor en interactie te verfrissen'.

We refereren kort aan een van de besprekingen, namelijk die van The Last Temptation of Christ. De filmmaker kreeg al bij de opnames zoveel protesten over blasfemie en antisemitisme dat de film wat minder omvangrijk werd maar toch nog bijna drie uur duurt. We vertikken het om verder iets uit de aangeleverde beschrijving door te geven. Vermelden slechts dat de ND-recensent aangeeft: 'deze omstreden, schokkende, maar gelovige film biedt voor de goede verstaander veel denkstof'.

Ongelooflijk.

 

---

 

We hebben geen authentiek schilderij van Christus Jezus, laat staan een foto. Dat is maar goed ook want we zullen God (dat is onze Heiland immers) op geen enkele manier afbeelden en Hem op geen andere wijze vereren dan Hij in zijn Woord bevolen heeft', HC v/a96. Geen opleuken, filmend en toneelspelend na-apen dus. Weg met die 'boeken der leken', als passiespelen en passionen die God zijn christenen daardoor niet wil laten onderwijzen.

Waar dan wel door? 'Door de levende verkondiging van zijn Woord', HC v/a98.

Wat kun je blij zijn met die eenvoudige gereformeerde erediensten! Ja, het kost inspanning om zo'n kerkdienst geconcentreerd bij te wonen van begin tot het eind. Maar het is een eredienst waar Hij Christus de Gekruisigde, wat meer is, de Opgestane aanwezig is, zonder werelds-schitterende poespas. 'Gewoon' aanwezig met het Woord van verzoening en (ver)werkend met Zijn Geest. Je kunt alle culturele evenementenprijzen winnen, links en rechts op je schouders worden getimmerd om super-verbeeldingen maar toch het Evangelie van het christelijke geloof volslagen missen. Dat Evangelie dat we zo intens beleven aan het Heilig Avondmaal bij gebroken brood en vergoten wijn:

 

' Gedenkt en gelooft dat het lichaam en het bloed van onze Heere Jezus Christus is gegeven tot een volkomen verzoening voor al onze zonden'!

 

Al onze zonden. Christus Jezus heeft daar ontzettend lijdend en van God verlaten gehangen voor onze gemeenschappelijk en persoonlijke eindeloze rij zonden. Tel ze, tel ze een voor een, en vergeet er geen. Om ervoor verzoening te vragen door Zijn voldoening. We gaan er mee naar Hem - niet naar de voet van het kruis, want daar hangt Hij niet meer - maar naar zijn hemeltroon. We zingen, juichen

 

Wij knielen voor Uw zetel neer,
wij, Heer’, en al Uw leden,
en eren U als onze Heer’
met lied’ren en gebeden.
Dat alle macht, hoe hoog, hoe groot,
voor U, o Godsgetuige,
o Eerstgeboren’ uit de dood,
zich diep eerbiedig buige!

 

Die ons, gereinigd door Uw bloed,
tot priesters hebt verheven,
en ons de hoge rang, de moed
van koningen gegeven,
U zij de roem, U zij de lof,
U d’ eerkroon opgedragen!
Geheel deez’ aard’ en ’t hemelhof
moet van Uw eer gewagen.

 

U, die als Heer’ der heerlijkheid
verrees tot Heil der volken,
verwachten wij in majesteit
eens weder op de wolken.
Ja, halleluja, zie, Hij komt!

Juicht, mensen, englen samen

Met vreugd, waar alles bij versteomt.

Juicht alle! Amen, amen.
 

(Clara Feyoena van Raesfelt-Van Sytzama (1729-1807)