Printen

GKv - waarschuwing voor ons

 

J. Numan

15-06-19

 

Misschien hebben we de mogelijkheid overwogen dat de Gereformeerde Kerken in Nederland (GKv) zich zouden bezinnen en berouw krijgen nu de Canadian Reformed Churches de Free Reformed Churches of Australia hebben gevolgd in het eindelijk verbreken van de zusterkerkrelatie met de GKv.

Maar wie dat dacht, heeft zich schromelijk vergist. In het onderstaande interview zit zeker geen spoor van berouw, noch in de daarop volgende reactie van dr. A.L.Th. de Bruijne op de Nashville verklaring, noch in wat hij verder schrijft. Het is heel duidelijk dat een andere geest in de GKv is gevaren. En dat is zeker niet de Heilige Geest, de Auteur van Gods Woord, want, zoals opeenvolgende synodes hebben laten zien en verschillende artikelen blijven aantonen, de GKv zijn van het Woord van God afgeweken, gevangen in een geest van misleiding. Hierin zit een waarschuwing voor ons.

 

Interview

 

In aansluiting op het Canadese besluit om de zusterkerkrelatie met de GKv te verbreken, heeft een journalist van het Nederlands Dagblad wat vragen gesteld aan de voorzitter van de GKv deputaten voor betrekkingen met buitenlandse kerken, Peter Bakker. (1) Het BBK interview sluit als volgt af:

 

'Ondanks waarschuwingen van kerken wereldwijd kozen vrijgemaakten voor de vrouw in het ambt. Worden die signalen wel serieus genomen?'

 

'Zeer serieus. Tijdens de synode heeft een gesprek plaatsgevonden tussen afgevaardigden van buitenlandse kerken en synodeleden. De synode heeft uitgesproken elkaar te willen blijven dienen als kerken van Christus, ook als inzichten verschillen.

 

Kunt u zich voorstellen dat buitenlandse kerken zeggen: contacten onderhouden heeft geen zin als de vrijgemaakten zich niets aantrekken van onze vermaningen?

 

'We erkennen dat er verschil van inzicht is. Dat doet pijn, maar de hamvraag is of dat voldoende reden is de banden te verbreken. Wij vinden van niet. Er is zoveel dat ons bindt, naast dat ene punt van verschil.'

 

Hoe komt het dat de kerken in Nederland en in het buitenland soms uit elkaar groeien?

 

'Dat heeft te maken met het kenmerkende van emigrantenkerken: die integreren langzamer in de samenleving, waardoor ze blijven zoals ze zijn. In Nederland proberen de GKv kerken een kerk te zijn die in de samenleving staat.'

 

Wordt een poging ondernomen de relatie alsnog te redden?

 

'Een afvaardiging van de CanRC komt naar de GS van Goes, die eind dit jaar begint. Wij blijven openstaan voor contact, maar het moet wel zin hebben. We gaan onszelf niet opdringen.'

 

Reactie op het interview

 

Een paar dagen later plaatste het ND een ingezonden (2), waarin verbazing wordt uitgesproken over Bakkers antwoorden in het interview. Hans Koops, de inzender, vroeg:

'Meent Bakker echt dat alleen de vrouw in het ambt voor de CanRC de aanleiding is geweest de zusterkerkrelatie met de GKv te verbreken? Heeft hij niet door dat die kerken de afgelopen jaren van het gezamenlijk fundament van Schrift en belijdenis zijn weggedreven?'

 

Koops voegt eraan toe dat de GKv nog steeds officieel de belijdenissen onderschrijven, maar in de praktijk zijn de NGB en de Dordtse Leerregels op afstand komen te staan en dat discussies over de ‘nieuwe hermeneutiek’ een veranderde omgang met de Bijbel laten zien. Hij merkt op dat het besluit van de CanRC om met de GKv te breken een eindpunt in een lange weg is.

 

Reagerend op Bakkers opmerkingen betreffende emigrantenkerken, als zouden die langzamer integreren in de hun omringende maatschappij, zegt Koops:

 

'Afgelopen zaterdag hoorde ik ds. Arjan de Visser hierover zeggen: in Canada leven we in dezelfde cultuur als in Europa. Misschien lopen we in Noord-Amerika wel voorop. De Visser, opgeleid in Kampen, kent beide werelddelen. Hij noemde het een onzinnig argument na drie generaties. Is het zo kwalificeren van een emigrantenkerk door deputaten niet erg arrogant?'

 

Afwijkend van de waarheid

 

U heeft wel van de Nashville Verklaring gehoord, een verklaring van verschillende evangelische predikanten in Amerika dat de Bijbel het huwelijk tussen één man en één vrouw leert, om trouw in het huwelijk te zijn, buiten het huwelijk rein en ingetogen te leven, enz. Het is een krachtig getuigenis tegen LHBT-relaties, polygamie, overspel, enz. Maar heel weinig GKv-leden hebben de Verklaring ondersteund. Dr. Ad de Bruijne, professor aan de GKv theologische opleiding in Kampen liet er zelfs kritiek op horen. Hij vond de (Bijbelse) opvattingen over gender en seksualiteit ‘extreem’.

 

Wat erger is, is dat dr. De Bruijne suggereert dat, als we onze aandacht op Christus en de hemel vestigen, we zien dat er in de hemel geen seksualiteit is. En als dat zo is, waarom zouden homoseksuele relaties ons hier op aarde dan zorgen baren?

Ds. S. Carl van Dam reageerde hier onlangs op in Clarion (3). Hij zegt:

 

'In plaats van een verklaring als de Nashville Statement te ondersteunen, schrijft De Bruijne dat we ons uitgangspunt in Christus moeten nemen en dan zal duidelijk worden dat afscheid nemen van traditionele opvattingen niet automatisch voortkomt uit deformatie en secularisatie'.

 

De Bruijne probeert deze schokkende opmerking als volgt te rechtvaardigen. Veel vragen rondom homoseksualiteit en genderdysforia zijn door de traditionele standpunten niet adequaat beantwoord. Hij vraagt hoe we dan met zoveel vertrouwen kunnen oordelen over iets wat we niet diep hebben leren kennen en begrijpen. De natuur (die ons naar de conclusie zou leiden dat seks voor één man en één vrouw is) heeft voor de christen niet het laatste woord.

 

De Bruijne maakt vervolgens enkele verontrustende en ook onduidelijke opmerkingen betreffende onze toekomstige verheerlijkte lichamen in relatie met homoseksuele kwesties. Hij schrijft:

 

'De Schrift spreekt ook van een toekomstige bestemming die de huidige natuurlijke grenzen te boven gaat. Vanaf de tijd van de vroege kerk hebben christenen zich gerealiseerd dat christenen niet vanuit de natuur redeneren, maar vanuit Christus. En in Christus zijn we zeker over onze schepping, maar ook over onze toekomstige bestemming. Dan zal ons natuurlijke lichaam een geestelijk lichaam worden (1 Kor. 15). Als burgerlijke orthodoxe christenheid hebben we nauwelijks doordacht wat dat voor homoseksualiteit en genderkwesties zou betekenen. Ook hierom hebben kerken vandaag een open discussie nodig en geen autoritaire aanmaningen.'

 

Wat bedoelt De Bruijne hiermee? Speculeert hij erop dat de vernieuwde schepping homoseksuele en genderdystrofische aspecten zal hebben? Gebruikt hij de term ‘geestelijk lichaam’ om een goedkeuring van homoseksualiteit en transgenderisme te rechtvaardigen? Dit zou absurd, onbijbels zijn. Veeleer zegt de Schrift in 1 Korinthe ons dat de seksueel immorele en homoseksuele overtreders (zonder berouw) het koninkrijk van God niet zullen beërven (1. Kor. 6:9-10). Johannes schrijft in Openbaring 22 dat buiten het nieuwe Jeruzalem de ontuchtplegers zullen zijn (Op. 22:15). Wij strijden allen met de zonde. Een kleptomaan kost het moeite om niet te stelen, maar hij weerstaat deze zondige neiging en weet dat hij eens van deze verkeerde aandrang om te stelen bevrijd zal zijn. Zo zal ook eens iemand die strijdt tegen een neiging tot homoseksuele zonde, bevrijd zijn in zijn verheerlijkt en geestelijk lichaam, en ‘het beeld van de Hemelse’ dragen (1 Kor. 15:49; Filip. 3:21).

 

De Bruijne ziet niet dat een geestelijke oorlog aan de gang is en dat een krachtige dwaling velen eerder de leugen doet geloven dan de waarheid (2 Thess. 2:11-12). Jezus zei dat de wereld Hem haatte, omdat hij getuigde dat haar werken slecht zijn (Joh. 7:7). De heftige ontvangst van het Nashville Statement in Nederland is bewijs van deze geestelijke oorlog. Een duidelijk getuigenis van de waarheid van Gods Woord in een zondige omgeving zal een vijandige reactie uitlokken, omdat zij niet wil horen dat haar handelen zondig is.

Moge de Heere zijn kerk in Nederland genadig zijn en alsnog de Nashville verklaring gebruiken om degenen die door een doodsslaap zijn bevangen, wakker te maken.

 

Er zijn aanwijzigingen dat de GKv in de greep van die ‘machtige misleiding’ zijn, waar ds. Van Dam naar verwijst. En dat is een verschrikkelijk iets. Toen Farao de wonderen die God door Mozes verrichtte zag en zichzelf verhardde, zei God als het ware: Als dit is hoe je jezelf verhardt, het zij zo: je zult verhard zijn.

 

En later, toen Israëls koning Achab zich aan de duivel verkocht in de ogen van de HEERE (1 Kon. 21:25), de profeet Micha gevangen zette, de waarschuwingen van de HEERE verwierp en zich met 400 valse profeten omringde, stond de Heere een gevallen engel toe een leugengeest in de mond van die valse profeten te zijn om Achab naar zijn dood te leiden (1 Kon. 22). Als iemand vastbesloten is verder te gaan op een verkeerd pad en de Schriftuurlijke waarschuwingen worden verworpen, geeft God je over aan je zelfgekozen weg. Hij zendt een krachtige misleiding.

 

Ds. Van Dam vervolgt:

 

'De Bruijne ziet niet dat er een geestelijke oorlog aan de gang is en dat een krachtige misleiding velen er toe brengt de leugen eerder te geloven dan de waarheid.' Die ‘krachtige misleiding’ refereert aan 2 Thess. 2:11, waar we lezen dat God een krachtige dwaling zond, 'zodat zij de leugen geloven'. Waarom? Dat staat in vers 10: 'zij gaan verloren omdat zij de liefde voor de waarheid niet hebben aangenomen'. En als God zijn krachtige misleiding zendt, dan is die niet te stoppen. Als Satan misleidt, is er nog een mogelijkheid naar de waarheid terug te keren, maar als God, die ook over Satan soeverein is, de misleiding zendt, is er geen houden meer aan.' (4)

 

De GKv heeft de waarschuwingen verworpen, eerst van die GKv-leden die de kerkelijke weg van appel volgden, waarin de door de GKv aangenomen afwijkingen van de Schrift aangewezen werden, daarna van een publieke oproep tot reformatie die werd genegeerd, gevolgd door jarenlange waarschuwingen van overzeese zusterkerken. Zij verwierpen de 'liefde voor de waarheid'(2 Thess. 2:10) en in plaats daarvan, veranderden zij door hun ‘nieuwe hermeneutiek’ Gods Woord om zich aan de onschriftuurlijke praktijken van een wereldse cultuur aan te passen. Door Gods Woord het tegenovergestelde te laten zeggen van wat het werkelijk zegt, hebben zij deel gekregen aan de krachtige misleiding die de wereldse cultuur infecteert.

 

Een ernstige waarschuwing

 

Het is een enorme waarschuwing voor ons als individuen en als kerken. Als wij de waarheid van Gods Woord, zoals die ons (individueel en gezamenlijk) wordt aangewezen, hardnekkig blijven verwerpen, dan geeft God ons over aan de leugen. We oogsten wat we zaaien. Als we de waarheid liefhebben, zullen we in de waarheid wandelen, maar als we de leugen liefhebben, dan wandelen we in duisternis en volgen de zondige verlangens van ons verduisterde hart. Zij die het leven en het licht liefhebben ontvangen het ene, zij die de dood en de duisternis liefhebben het andere. Net zoals de Joden in Paulus’ dagen, die de redding door Christus alleen verwierpen, misleiden zij zichzelf door te denken dat zij in het licht wandelen.

 

Laten we daarom waakzaam zijn en God en zijn woord van ganser harte liefhebben en dat Woord hooghouden en verdedigen. We staan op een kruispunt bij iedere verleiding om afscheid van de waarheid te nemen, bij elke neiging om water bij de wijn van onze belijdenis te doen, bij elke verleiding van Satan om ons aan zondige praktijken en standpunten aan te passen. Zoals parallelle sporen op een treinstation, kan het lijken alsof we nog steeds in dezelfde richting reizen, maar na een poosje lopen de sporen uiteen en we eindigen op totaal verschillende bestemmingen.

 

Wij moeten voortdurend Gods Woord en de belijdenissen ijverig bestuderen, ze gebruiken als maatstaf voor het beproeven van de geesten. En laten we Gods Geest vurig bidden, zodat we in nederige, dankbare toewijding aan Hem, tegen de geest van misleiding strijden.

 

NOTEN

1.'Zusterkerken hoeven het niet altijd met elkaar eens te zijn' (Nederlands Dagblad 21 mei 2019).

2.Ingezonden brief: 'Verbroken kerkrelatie komt niet alleen door vrouw in ambt' (ND 23 mei 2019)

3.S. Carl Van Dam, 'Dutch Ethics Professor Finds Nashville Statement Extreme'(Clarion, Vol. 68 No. 4, 22 feb. 2019, p. 104-105)

4.K. Schilder in een meditatie over 2 Thess. 2:11 in Schriftoverdenkingen II, Oosterbaan en Le Cointre, Goes, 1957, p. 369.

 


 

Jelte Numan is lid van de Free Reformed Church of Australia (FRCA); website www.defenceofthetruth.com 25 mei 2019.

 

Vertaling: R. Sollie-Sleijster